Gece kısrak düşlere gebe
Tütsüler sarmada inceden ruhu

Ateşe tutmuş kırsallarında
İnlemsel çığlıklar vurur koyaklarını
Dolaşır tende hasret

Küllendirilmiş ihtiras yığınları
Patlamaya hazır volkanlar misali
Göğüs uçlarında ihtilal

Sığmaz yatağına akan arzular
Dinmez gölgelerine düşen kan taneleri

Sahtekar Sezen şarkıları uğuldarken
Karışır aydınlığına “sen bana tutsak”
Dolaşır kasıklarında vurgulu sazlar
Titrer benliği dokuz sekizlik arpejlerde

Islak saçlarından dökülmede yakamoz
Kavurmada ay “kadın çıkıntılarını”

Dingin bir Eylül işlemedeyken
Gizem kutular ardına saklamında aşk

Fasıl tefin klarnet geçişlerinde
Sevda,

Sus

Pus…
 

 Yangından mal kaçırır, derdi kendi nefesi
Bu ses yabancı değil, başında kimin fesi?
Zor günde belli olur, dostun düşmanın hası

Tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan?
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

İsterim kara günler, güneşte kurutulsun
Yaslı yaşlı gönüller, sevinsin de kurtulsun
Şaşmaz terazi ile, her icraat tartılsın

Bu ne biçim gidişat, içim dondu soğuktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

Sele verdik harmanı, kağnı kaldı bayırda
Yaz boz tahtası mıdır, öküz öldü çayırda
hiç bir şeyde gözüm yok, sen neslimi kayır da

Bin bir umut beklerken, ayı çıktı kovuktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

Doğum yaptıran ebe, çocuğu aldı kaçtı
Bu işe sabıkalı hırsızlar bile şaştı
Hak, hukuk, görev, sınır, birbirine karıştı

Biz ayranı beklerken, çamur çıktı yayıktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan

İstemem gül bahçede, faydasız ayrık otu
Kendini taşıyamaz, neyleyim koşmaz atı
Gündelik sefahatı, terk eyledik rahatı

Dün doğruyu haykırıp, bu gün dönen cayıktan
Fikriyata bakarım, ben anlamam kavuktan   

 

 İki lafından biri kurtulayım ben dersin
Ben gidersen beni çok ararsın kahve gözlüm
Sabah akşam demeden severek okşadığım
O ipek saçlarını yolarsın kahve gözlüm.

Canım benim diyerek bir kuş gibi beslerdim
Gece rüyalarına girer onu süslerdim
Kollarımı sararak aşk şarkısı seslerdim
Ben olmazsam sen kimi sararsın kahve gözlüm

 Cümbüşümü astım gayri duvara
Avara bu gönlüm sensiz avara
Ömrüm gelmiş sonuna son bahara
Cümbüşümü astım gayri duvara.

Leylakları sümbülleri soldurdum
Yüreğime aşkından dert doldurdum
Kızgın çöle ben kendimi koydurdum
Cümbüşümü astım gayri duvara.

 Yıldızları görsem de
Bir seven bulamadım
Kor yansa da gönlümde
Zevkini alamadım.

Ne gönlüm hoş burada
Ne can sarhoş burada
Sevgili olmayınca
Yaşanan boş burada.

Dalına ben gelsem de
Yüzüne ben gülsem de
Yoluna ben ölsem de
Bir haber salamadım.

Ne gönlüm hoş burada
Ne can sarhoş burada
Sevgili olmayınca
Yaşanan boş burada. 

 

 


Erguvan Işıltıları


Endazesi kaçmış aşkların tan yeri izlerinde
Entarisi ala benzemiş yarin...



Cam kafeste
Kendi etrafında dönüşlerinde balerin
Yelkovanın akrepe kavuşma arzusuyla
Saat sevda gibi işlemekte
Tık tıklar rodrigo nağmeleriyle eşleşmiş
Yatağında usulca akan ırmak misali ruhlar dingin...

Hiç konuşmadan saatlerce
Belki de günlerce süren ard yürüyüşleri

Bir an döner de
Bir an gözleri buluşur gönlünde diye
Adım adım öyküleri yayılır sokağın taşlarına

Sırım gibi delikanlım
Yaka cebinde mendili erguvan ışıltısında

Belki bir çay bahçesinde
Belki bir düğün katılımında
Öylesi uzak bakışların iç kaynamalarında
Sevda tutmak yare...

Sözsüz sevda köşeleri oluşmuş akşam postalarında
Yazıyoooooo çığırtkanlarına düşmemişken aşk
Yürekte bir deli ateş...


Sabaha adanan şarkılara fal tuttumlardan
“Bir bahar akşamı rastladım size” ye sayrılar

Kokulu mavi pembe kağıtlara aksedilen
Dolmakalemli sevda uzanışları
Siz benim hayalim diye atılan başlıklara ulanan
Canım cananımla nihayetlenmiş duygu sağanakları

Vücût ikliminin sultanıyla
Rüyalarda buluşuruz düşlerine uzanışlar...


Dest-i izdivacına talip rüya artığı gecelerin
Begonya dokusu kilimlerine işlenir sevda da
Sürülür közüne mangalların aşk söylemleri

Buhar olur sarar asumanı seslenişler
Açar salkım saçak portre boyu şarkılar
Gönül şarkılarından bir demettir ki bunlar
Öyle si çığırır nazendeler fasl-ı şahanelerden


“Entarisi ala benziyor
Benim yarim bana benziyor......”

 

 Nehirler gibi geçtin şu uslanmaz gönlümden,
Toprağımı götürdün,bir taş koymadan gittin.
Yılları heba ettin, bu kısacık ömrümden,
Mevsimleri,ayları ,günü saymadan gittin.

Köprü olduğun yerde sular gibi aktığım,
Gezindiğin yollarda gül yaprağı döktüğüm,
Her akla gelişinde senin için yaktığım,
Türkülerimi,sazı,sözü duymadan gittin.

Dile düşmüş sevdanın şimdi süresi doldu;
Bu ayrılığa sebep bir tatlı heves oldu;
Kendimi anlatmaya sözler yetersiz kaldı,
Senin için atan bu kalbi soymadan gittin.

Gün oldu hasret çektim,umut bağladım;
An geldi,yokluğunda çaresizce ağladım;
Gönlün hoş olur diye, ırmak gibi çağladım,
Her duyguyu yaşadın,aşka doymadan gittin.

 

 şte sadece kaçmak..yaptıklarının toplamı bu..neden neden...
bu gün çok üzüldüm ve kırıldım SANA .
şunu düşünüp için rahat olmasın:artık bana karşı soğudu,olmayacaktı zaten bitti...
beni düşün söylediklerimi ve senin için yaptıklarımı...seni ne kadar sevdiğimi..
hep senin doğruların vardı..benim duygularım hiç olmadı düşüncelerinde..
yaktın beni biliyo musun...
çok yıprandım.
kızdım kendime neden bu kadar özledim sevdim seni diye...
bugün böyle düşündüm..
yoksun bak karşımda şimdi..bende yokum karşında..
anlattım her zaman ve anlatıyorum şimdi...
ne şarkılarla ne başka dillerden.her şey kendimden ve kendi dilimden.......
duyuyo musun beni.
artık gözlerinin daldığı noktada olmayacağım ben.
artık seni sürekli kıran biri olmayacak..
sevgimdendi sana bu davranışlarım ve beklemediğim tanımadığım senden davranışlarına karşı...
nerdesin...bulamıyorum..
eğerki benim bu diyosan tanıyamıyorum seni..
nerdesin....
kimsin sen....
ben seni sevmedim....