286
Aşk - Sevgi / Ynt: YA GEL BENİM OL, YA DA GİT SONUM OL...
« : Ocak 22, 2009, 06:15:17 ÖS »
ben teşekkür edrim.
Haberler:
İletileri Göster
Bu özellik size üyenin attığı tüm iletileri gösterme olanağı sağlayacaktır . Not sadece size izin verilen bölümlerdeki iletilerini görebilirsiniz
287
Forum Oyunları / Ynt: Siteye Giren Arkadaşlar her gün bu konuya bakmadan geçmeyin!..
« : Ocak 22, 2009, 06:13:14 ÖS »
97
288
Forum Oyunları / Ynt: 3 HARFLE CÜMLE KURMACA.
« : Ocak 22, 2009, 06:10:54 ÖS »
sen evdemiydin dün?
p-y-r
p-y-r
290
Forum Oyunları / Ynt: Aşağıdaki Üye Hakkında Ne Merak Ediyorsun?
« : Ocak 22, 2009, 06:05:55 ÖS »
hayır içmem ve sevmem.
birini seç deseler kim olur?????
birini seç deseler kim olur?????
291
Aşk - Sevgi / AŞK...
« : Ocak 21, 2009, 08:51:15 ÖS »
Aşk nedir diye sordular bana, hiç düşünmeden koydum ismini yerine, yazıp yüreğimin elleriyle...
Senli anlamlar yükledim sevda şarkılarının her sözcüğüne, her hecesine. Haykırışlara dönüştüler, içimde bir yerlerde...
Sırılsıklam bir özlemdi gözlerimden akan.
Damla damla bir ümitle içimde oyalanan.
Dokunmanın coşkusuyla, taştı boşaldı birden...
Saklanamaz bir çağlayışla,
kurtuldu esaretten...
Umutlarım terketmişlerdi beni çoktan oysa. Mutululuklarsa uzaktılar bana, bir o kadar da ulaşılmaz.
Yalnızlık bir yağmur misali yağıyordu ruhuma hiç durmaksızın. Zincirleyip yüreğimi, hapsetmiştim ben de ıssızlığıma kendimi.
Ta ki ellerin dokununcaya kadar ellerime...
Atıp yüreğimdeki zinciri bir kenara, açtım bütün kapılarımı sana..
Susturup aklımdan geçen bütün düşünceleri, kulak verdim içimdeki çığlıklara...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
Eksikliği gözlenen,
Yokluğunda özlenen...
Bir yanım hep eksik, hep yarımdı yokluğunda.
Neyi özlediğimi, neyi beklediğimi bile bilmiyordum. Neyi aradığımı, neyi istediğimi bile fark etmiyordum.
Yollarım vardı benim.. Önümü görmeden, bilmeden nereye varacağını, gittiğim.
Bazen hızla koştuğum, bazen yavaş adımlarla yürüdüğüm. Yolların sonu karanlıktı, sen çıkmadan önce yollarıma...
Asabiydim ondandı,
Hep mutsuzdum ondandı,
Yıllar yılı saklandım, gözyaşıyla kutlandım...
Bulutların arkasına gizlenmiş güneş misali, korkuyordum sevdaya göstermekten kendimi.
Bütün karanlıklarımı çıkarıp aydınlığa, güneşim olup doğdun dünyama.
Susuz kalıp kururken ruhum bir toprak gibi, yağmurum oldun, yağdırdın sevdanı üzerime.
Cümlelerimin gizli kalmış özneleri, "sen" li oldular, "biz"li oldular...
Umutsuzluklara ait tüm gözyaşlarımı silip, mutluluğa dair damlalar döktüm gözlerimden..
Gidişin de çok ani oldu ya,
Gelişin gibi...
İşin doğrusu;
Varlığına alışmaktan daha zor oldu,
Yokluğuna alışmak.
Alıştım mı bilmiyorum,
Ama mecbur olduğumu biliyorum.
Boşver...
Coşkusuda çok güzeldi varlığının,
Yokluğunun acısı da, hiç fena değil hani...
Seni görmediğim zamanlarda, hani hiç dokunmadığım günlerde, hani bakışların değmediğinde bile gözlerime, bir an dahi düşünmedim çıkarıp atmayı içimden. Senli kelimelerim çığlığa dönüştüğünde, kaybolduğunda yokluğunun karanlığında, sen duymadığında bile vazgeçmedim sana seslenmekten. Düşlere, hayallere sarılıp, günlerce gecelerce avundum onlarla. Sensizlikte de sevmeyi öğrendim seni.. Hasretini de sevdim.. Seninle herşeyi sevdiğim gibi.. Varlığının heyecanı gibi sahip çıktım, benimsedim yokluğunun acılarına da..
Güldüreni de, ağlatanı da, sevinçler yaşatanı da, hüzünlere boğanı da...
Sana dair, sevdana dair ne varsa, benimdi onlar da...
Soranlara neden böyleyim,
Bilmediğimi söyledim.
Yalandı bu,
Sensizlikti keyifsizlik sebebim.
Gelişinle eksik parçam bir anda tamamlandı...
Sende gördüm ya o an,
Sevinçten nasılda ağlandı...
Geldiğinde sona erdi tüm acıtanlar, tüm sancıtanlar. Çıplak yüreğinle basıp yüreğime, dindirdin yaralarımın kanayanlarını.
Dünyama gelmeden önce kapalıydı gözlerim, açtım gözlerimi, uyandım sevdana.
Hiç beklemediğim bir anda, hiç ummadığım bir zamanda tuttun yine ellerimden..
Çıkmazlara doğru giden adımlarımı, döndürüp geriye yürüdüm sana doğru gelen yollara..
Yarım kalmış bir hikayenin bilmediğim bir satırında bıraktığım sevdanı, alıp oradan devam ediyorum kelimelerime..
En güzel dünlerim, en inanılası düşlerimdin sen. Şimdi en yaşanılası bugünlerim, en umut dolu yarınlarımsın benim...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
Eksikliği gözlenen,
Yokluğunda özlenen...
Hep "Aşk" Olarak Kalacaksın Sen..
Yüreğimin Kalemiyle Yazılan, Her Satırımda...
Senli anlamlar yükledim sevda şarkılarının her sözcüğüne, her hecesine. Haykırışlara dönüştüler, içimde bir yerlerde...
Sırılsıklam bir özlemdi gözlerimden akan.
Damla damla bir ümitle içimde oyalanan.
Dokunmanın coşkusuyla, taştı boşaldı birden...
Saklanamaz bir çağlayışla,
kurtuldu esaretten...
Umutlarım terketmişlerdi beni çoktan oysa. Mutululuklarsa uzaktılar bana, bir o kadar da ulaşılmaz.
Yalnızlık bir yağmur misali yağıyordu ruhuma hiç durmaksızın. Zincirleyip yüreğimi, hapsetmiştim ben de ıssızlığıma kendimi.
Ta ki ellerin dokununcaya kadar ellerime...
Atıp yüreğimdeki zinciri bir kenara, açtım bütün kapılarımı sana..
Susturup aklımdan geçen bütün düşünceleri, kulak verdim içimdeki çığlıklara...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
Eksikliği gözlenen,
Yokluğunda özlenen...
Bir yanım hep eksik, hep yarımdı yokluğunda.
Neyi özlediğimi, neyi beklediğimi bile bilmiyordum. Neyi aradığımı, neyi istediğimi bile fark etmiyordum.
Yollarım vardı benim.. Önümü görmeden, bilmeden nereye varacağını, gittiğim.
Bazen hızla koştuğum, bazen yavaş adımlarla yürüdüğüm. Yolların sonu karanlıktı, sen çıkmadan önce yollarıma...
Asabiydim ondandı,
Hep mutsuzdum ondandı,
Yıllar yılı saklandım, gözyaşıyla kutlandım...
Bulutların arkasına gizlenmiş güneş misali, korkuyordum sevdaya göstermekten kendimi.
Bütün karanlıklarımı çıkarıp aydınlığa, güneşim olup doğdun dünyama.
Susuz kalıp kururken ruhum bir toprak gibi, yağmurum oldun, yağdırdın sevdanı üzerime.
Cümlelerimin gizli kalmış özneleri, "sen" li oldular, "biz"li oldular...
Umutsuzluklara ait tüm gözyaşlarımı silip, mutluluğa dair damlalar döktüm gözlerimden..
Gidişin de çok ani oldu ya,
Gelişin gibi...
İşin doğrusu;
Varlığına alışmaktan daha zor oldu,
Yokluğuna alışmak.
Alıştım mı bilmiyorum,
Ama mecbur olduğumu biliyorum.
Boşver...
Coşkusuda çok güzeldi varlığının,
Yokluğunun acısı da, hiç fena değil hani...
Seni görmediğim zamanlarda, hani hiç dokunmadığım günlerde, hani bakışların değmediğinde bile gözlerime, bir an dahi düşünmedim çıkarıp atmayı içimden. Senli kelimelerim çığlığa dönüştüğünde, kaybolduğunda yokluğunun karanlığında, sen duymadığında bile vazgeçmedim sana seslenmekten. Düşlere, hayallere sarılıp, günlerce gecelerce avundum onlarla. Sensizlikte de sevmeyi öğrendim seni.. Hasretini de sevdim.. Seninle herşeyi sevdiğim gibi.. Varlığının heyecanı gibi sahip çıktım, benimsedim yokluğunun acılarına da..
Güldüreni de, ağlatanı da, sevinçler yaşatanı da, hüzünlere boğanı da...
Sana dair, sevdana dair ne varsa, benimdi onlar da...
Soranlara neden böyleyim,
Bilmediğimi söyledim.
Yalandı bu,
Sensizlikti keyifsizlik sebebim.
Gelişinle eksik parçam bir anda tamamlandı...
Sende gördüm ya o an,
Sevinçten nasılda ağlandı...
Geldiğinde sona erdi tüm acıtanlar, tüm sancıtanlar. Çıplak yüreğinle basıp yüreğime, dindirdin yaralarımın kanayanlarını.
Dünyama gelmeden önce kapalıydı gözlerim, açtım gözlerimi, uyandım sevdana.
Hiç beklemediğim bir anda, hiç ummadığım bir zamanda tuttun yine ellerimden..
Çıkmazlara doğru giden adımlarımı, döndürüp geriye yürüdüm sana doğru gelen yollara..
Yarım kalmış bir hikayenin bilmediğim bir satırında bıraktığım sevdanı, alıp oradan devam ediyorum kelimelerime..
En güzel dünlerim, en inanılası düşlerimdin sen. Şimdi en yaşanılası bugünlerim, en umut dolu yarınlarımsın benim...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
Eksikliği gözlenen,
Yokluğunda özlenen...
Hep "Aşk" Olarak Kalacaksın Sen..
Yüreğimin Kalemiyle Yazılan, Her Satırımda...
292
Aşk - Sevgi / HOŞGELDİN HAYATIMIN MAVİSİ...
« : Ocak 21, 2009, 08:47:12 ÖS »
HOŞGELDİN HAYATIMIN MAVİSİ !
Geceydi seni bana taşıyan...
Sen geceye yakındın, bende sana...
Ağır aksak işleyen zamanın düşürdüğü tuzaklardan kurtulup geldin, hoş geldin.
Korkularınla, sırlarınla ve sadece gözlerine derin bakanların görebileceği acılarınla geldin, iyi ki geldin...
Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı. Nicedir kimseyle paylaşmadığım hüzünlerim. Soramadığım sorularım.. Hatırladığımda yüreğimde yaratacağı o korkunç sızıyı duymaktan korktuğum için beynimin bir köşesine fırlatıp attığım ve bir daha hiç dokunmadığım anılarım vardı...
Şimdi özgür bıraktım özlemi. Şimdi hüzün de sevinç de doyasıya yaşanıyor bende. Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor, çünkü sen geldin.
Susmak ne çok akıllandırmış beni... Ne çok biriktirmişim kelimelerimi... Bir bir dökülürken dilimden sevda sözcükleri senin o tedirgin duruşun bile durduramıyor beni.
"Seni soluyan bir rüzgara kapılmış gidiyorum.", yüreğimi bir yelken gibi açtım, seninle dolduruyorum. Seninle olmanın, seni yaşamanın ve zamanı sadece seninle paylaşmanın eşsiz hazzını duyumsuyorum, ne iyi ettin de geldin...
Bir büyüysen bozulma! Bir hayali yaşıyorsak kaybolma. Hep biz çözecek değiliz ya gerçeğin düğümlerini, bırak kendi halinde kalsın.
Ruhuna talibim ben asıl gerçek bu. Kaçışlardan bıkmış, hep yarım kalmış ruhum da bir tek seninle doyuma ulaşacak, kendini bulacak.
Dedim ya, sen geldin. Bir de mavi var öyle ya...
Nereye saklamıştım maviyi ? Kimlerden gizlemiştim de yok sansınlar istemiştim ? Bak, güneş bile mavi mavi parlıyor görüyor musun ? Yavaş yavaş yok oluyor yüreğimin gri katmanları. Maviyle anılıyor görebildiğim her şey.
En çok maviye tutkunum ben, bu yüzden mavi sen oluyorsun, çocuk gibi seviniyorum. Sen maviyle geldin...
Sahi, çocuk olmayı ne kadar özlemişim ben...
Senin içindeki çocukla oynayacak bendeki çocuk. Yalansız ve saf olacak. Kumdan kaleler yapacak, içine seni koyacak. Kaleyi yıkacak, seni kurtaracak, kahraman olacak. Çığlıklar atacak, yorulmayacak, sensiz hiç bir oyunda "ebe" olmayacak. Korkma , içindeki o çocuk hep yaşayacak, kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim. Çünkü sen o çocukla varsın, o çocukla geldin.
Yoktum ben , senden önce yoktum sanki. Sen geldin varlığını bildim. Sen geldin bir dokunuşun, bir öpüşün nasıl da büyük bir hazza dönüştüğünü gördüm.
Sen geldin ben oldum, aşk oldum.
Sen geldin....
Ama ne güzel geldin...
Geceydi seni bana taşıyan...
Sen geceye yakındın, bende sana...
Ağır aksak işleyen zamanın düşürdüğü tuzaklardan kurtulup geldin, hoş geldin.
Korkularınla, sırlarınla ve sadece gözlerine derin bakanların görebileceği acılarınla geldin, iyi ki geldin...
Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı. Nicedir kimseyle paylaşmadığım hüzünlerim. Soramadığım sorularım.. Hatırladığımda yüreğimde yaratacağı o korkunç sızıyı duymaktan korktuğum için beynimin bir köşesine fırlatıp attığım ve bir daha hiç dokunmadığım anılarım vardı...
Şimdi özgür bıraktım özlemi. Şimdi hüzün de sevinç de doyasıya yaşanıyor bende. Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor, çünkü sen geldin.
Susmak ne çok akıllandırmış beni... Ne çok biriktirmişim kelimelerimi... Bir bir dökülürken dilimden sevda sözcükleri senin o tedirgin duruşun bile durduramıyor beni.
"Seni soluyan bir rüzgara kapılmış gidiyorum.", yüreğimi bir yelken gibi açtım, seninle dolduruyorum. Seninle olmanın, seni yaşamanın ve zamanı sadece seninle paylaşmanın eşsiz hazzını duyumsuyorum, ne iyi ettin de geldin...
Bir büyüysen bozulma! Bir hayali yaşıyorsak kaybolma. Hep biz çözecek değiliz ya gerçeğin düğümlerini, bırak kendi halinde kalsın.
Ruhuna talibim ben asıl gerçek bu. Kaçışlardan bıkmış, hep yarım kalmış ruhum da bir tek seninle doyuma ulaşacak, kendini bulacak.
Dedim ya, sen geldin. Bir de mavi var öyle ya...
Nereye saklamıştım maviyi ? Kimlerden gizlemiştim de yok sansınlar istemiştim ? Bak, güneş bile mavi mavi parlıyor görüyor musun ? Yavaş yavaş yok oluyor yüreğimin gri katmanları. Maviyle anılıyor görebildiğim her şey.
En çok maviye tutkunum ben, bu yüzden mavi sen oluyorsun, çocuk gibi seviniyorum. Sen maviyle geldin...
Sahi, çocuk olmayı ne kadar özlemişim ben...
Senin içindeki çocukla oynayacak bendeki çocuk. Yalansız ve saf olacak. Kumdan kaleler yapacak, içine seni koyacak. Kaleyi yıkacak, seni kurtaracak, kahraman olacak. Çığlıklar atacak, yorulmayacak, sensiz hiç bir oyunda "ebe" olmayacak. Korkma , içindeki o çocuk hep yaşayacak, kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim. Çünkü sen o çocukla varsın, o çocukla geldin.
Yoktum ben , senden önce yoktum sanki. Sen geldin varlığını bildim. Sen geldin bir dokunuşun, bir öpüşün nasıl da büyük bir hazza dönüştüğünü gördüm.
Sen geldin ben oldum, aşk oldum.
Sen geldin....
Ama ne güzel geldin...
293
Aşk - Sevgi / YA GEL BENİM OL, YA DA GİT SONUM OL...
« : Ocak 21, 2009, 08:42:53 ÖS »
Ya Gel Benim Ol, Ya Da Git Sonum Ol
Bugün sana akmak istedi yüreğim.Bilmediğim bir sebepten ötürü gözlerimi güne açtığımdan beri adın aklımda.Yüreğimin beni götürdüğü yere gidiyorum,gidiyorumda kimseler yok orada.
Kalk diyorum kendime, dön geri.Bırak herşeyi yerli yerinde. Hatta kendini bile... Olmuyor.
Bişeyler tutuyor beni.Rastgele yürümeye başlıyorum sokaklarda. Kimi caddeler ürkek,kimisi sessiz,kimisi kalabalık. Yürümeye devam ediyorum.Birden kendimi bir kalabalığın ortasında buluyorum,her yerde insanlar.Duruyorum,dönüp etrafıma bakındığımda kimsenin gözlerimdeki yaşları farketmediğini görüyorum.Sen olsan farkederdin, silerdin yaşlarımı. Sen tek başına yapabiliyorsunda bunu, bunca insanın neden gücü yetmiyor? Neden bu kalabalık arasındaki bu yanlızlık hissi. Neden hayata karşı bu küskünlük,neden insanlara karşı olan bu öfkem, neden hayata bu sitem.
Devam ediyorum yoluma. Sahilde yürürken buluyorum kendimi.Denizi oyun arkadaşı seçmiş bir çocuğa takılıyor gözlerim ve elindeki taşlara. Yanına gidiyorum çokmu seviyorsun denizi? diye soruyorum. Evet diyor. O zaman neden taşlıyorsun onu? diye sorduğumda anlamamışcasına yüzüme bakıyor. Sahi insanlar hep neden sevdiklerinin canını yakıyor?
Devam ediyorum yoluma.nereye gitmeli bu karanlıkta.yağmurda başlamak üzere.nereye kaçmalı? Derken yağmur başlıyor.Kaçmıyorum.Hani vardır ya bir deyim "İliklerine kadar ıslanmak" diye.öyle yapıyorum.İliklerime değin ıslanıncaya kadar geziyorum caddelerde.Gözyaşlarım yağmurla yarışırcasına akmaya devam ediyor. Şehri arıyorum cadde cadde. Şehirde seni arıyorum .Duydumki buradan gideli çok olmuş. Neden hala benden gitmiyorsun? Neden şehri terkettiğin gibi beni de terketmiyorsun?
Karanlıktan korkardım hep.Ben varım korkma derdin.Işığımdın benim.Neden gittin, neden karanlıkta bıraktın beni.Hemde ondan korktugumu bile bile..
Cevap ver artık sorularıma.Susma yeter. Bu kadar sessizliği kaldırmaz bu yürek.Ya gel yeniden başlangıcım ol.Ya benden git sonum ol...
Bugün sana akmak istedi yüreğim.Bilmediğim bir sebepten ötürü gözlerimi güne açtığımdan beri adın aklımda.Yüreğimin beni götürdüğü yere gidiyorum,gidiyorumda kimseler yok orada.
Kalk diyorum kendime, dön geri.Bırak herşeyi yerli yerinde. Hatta kendini bile... Olmuyor.
Bişeyler tutuyor beni.Rastgele yürümeye başlıyorum sokaklarda. Kimi caddeler ürkek,kimisi sessiz,kimisi kalabalık. Yürümeye devam ediyorum.Birden kendimi bir kalabalığın ortasında buluyorum,her yerde insanlar.Duruyorum,dönüp etrafıma bakındığımda kimsenin gözlerimdeki yaşları farketmediğini görüyorum.Sen olsan farkederdin, silerdin yaşlarımı. Sen tek başına yapabiliyorsunda bunu, bunca insanın neden gücü yetmiyor? Neden bu kalabalık arasındaki bu yanlızlık hissi. Neden hayata karşı bu küskünlük,neden insanlara karşı olan bu öfkem, neden hayata bu sitem.
Devam ediyorum yoluma. Sahilde yürürken buluyorum kendimi.Denizi oyun arkadaşı seçmiş bir çocuğa takılıyor gözlerim ve elindeki taşlara. Yanına gidiyorum çokmu seviyorsun denizi? diye soruyorum. Evet diyor. O zaman neden taşlıyorsun onu? diye sorduğumda anlamamışcasına yüzüme bakıyor. Sahi insanlar hep neden sevdiklerinin canını yakıyor?
Devam ediyorum yoluma.nereye gitmeli bu karanlıkta.yağmurda başlamak üzere.nereye kaçmalı? Derken yağmur başlıyor.Kaçmıyorum.Hani vardır ya bir deyim "İliklerine kadar ıslanmak" diye.öyle yapıyorum.İliklerime değin ıslanıncaya kadar geziyorum caddelerde.Gözyaşlarım yağmurla yarışırcasına akmaya devam ediyor. Şehri arıyorum cadde cadde. Şehirde seni arıyorum .Duydumki buradan gideli çok olmuş. Neden hala benden gitmiyorsun? Neden şehri terkettiğin gibi beni de terketmiyorsun?
Karanlıktan korkardım hep.Ben varım korkma derdin.Işığımdın benim.Neden gittin, neden karanlıkta bıraktın beni.Hemde ondan korktugumu bile bile..
Cevap ver artık sorularıma.Susma yeter. Bu kadar sessizliği kaldırmaz bu yürek.Ya gel yeniden başlangıcım ol.Ya benden git sonum ol...
294
Forum Oyunları / Ynt: Siteye Giren Arkadaşlar her gün bu konuya bakmadan geçmeyin!..
« : Ocak 21, 2009, 08:26:24 ÖS »
96
295
Hayvan Resimleri / Ynt: fare yavrusu nasıl beslenir...
« : Ocak 21, 2009, 08:23:00 ÖS »
ammada keyf yapıyor farecik. tadını çıkarıyor gibi bir hali var. 
296
Forum Oyunları / Ynt: Aşağıdaki Üye Hakkında Ne Merak Ediyorsun?
« : Ocak 21, 2009, 08:10:28 ÖS »
1992 yılındanbu yana derslerle işim kalmadı.
alttaki; en büyük idealin ne?
alttaki; en büyük idealin ne?
299
Magazin / Ynt: Smokinli Cansu
« : Ocak 21, 2009, 08:02:55 ÖS »buu mu smokin şimdi
galiba bu başka birşey gözükmüyor ortalıkta.
300
Hayvan Resimleri / Ynt: komik hayvan resimleri
« : Ocak 21, 2009, 08:00:55 ÖS »güvercin işi bilio dierlerine yorum bile yok hele o maymunhahhh aynen katılıyorum sana
bu maymunun annesi babası ona adap kurallarını öğretmemişler.
