Felçliyi ayağa kaldıracak pantolon

Hacettepeli araştırmacılar, felçli hastanın yürümesini sağlayacak pantolon geliştiriyor


Ankara'daki Hacettepe Teknoparkı'nda görevli genç araştırmacılar, yürüme yetisini kaybeden hastaların ayakta durmasını ve yürümesini sağlayacak 'pantolon sistemi' geliştiriyor.

Dünyada bir ilke imza atması beklenen teknoloji, bel, kalça, diz ve ayak bileği eklemlerini sabitleyerek hastaların kendi ayakları üzerinde durmasını sağlayacak.

UMUTLAR YEŞERİYOR

Konak Tıp Çevre ve Madencilik Ltd. Şti. Genel Müdürü Prof. Dr. Ufuk Kemal Gülsoy, "Bu pantolon, kasları pasif olarak hareket ettirip ölmelerini, dolaşımsal hastalıkların ortaya çıkmasını, kemik erimesini, deri hastalıklarının oluşmasını engelleyecek. Böylece hastaların iyileşme umudunu yitirmesi önlenecek" dedi.

300 BİN HASTAYA ŞİFA

Avrupa'da 300 binin üzerinde, Türkiye'de de yaklaşık bu sayı kadar paraplejik hastanın bulunduğunu dile getiren Gülsoy, "Projemizin akülü sandalyelerin dörtte bir fiyatına pazarlanabileceğini düşünüyoruz. Ayrıca, ürünün kişiye özel versiyonları da çıkacak. Sistem, yüksek teknoloji ürünü olarak bir pantolon haline sokulacak ve böylece kolaylıkla hasta tarafından kullanılabilecek" dedi.

SİSTEM SESLE YÖNLENDİRİLECEK

Gülsoy, ürünün ortaya çıkmasının ardından hastalara getireceği yararlarla ilgili şöyle konuştu: "Teknolojimiz, ses komutlu çalışacak. Projenin mekanik kısmı, dış iskeleti oluşturan sert plastik veya hafif metal alaşımlardan yapılmış, üzerinde çeşitli oynaklar bulunan çerçeve ile buna sıkıca kaynaştırılmış ve içerisinde istenilen şekilde basınç değişikliklerine dayanıklı farklı katmanlardan oluşan pantolondan ibaret.

Dış iskelet, hem destek hem de eklemleri vasıtasıyla hastanın hareketine izin verecek. Belini dik tutacak, kalça, diz, ayak bileği eklemini sabitleyecek. Pantolonun en iç katmanını, içerisinde düşük basınçlı atık havanın aşağıdan yukarı dolaşacağı, bir nevi sıvazlamaya benzer hareket ile duyudan yoksun bacakları rahatlatacak."


Kaynak: Bugün

2012’de Marduk çarpacak. Dünya yok olacak” iddiaları NASA’yı harekete geçirdi. Bilimadamları araştırdı ve son bulgular açıklandı. Her 3 bin 600 yılda bir güneşin yörüngesine girerek dünyanın yakınından geçen Marduk, (Nibiru) isimli gezegenin dünyaya çarpacağı söylentileri ayyuka çıkınca NASA, halkın endişelerini ortadan kaldırmak için bir açıklama yaptı. NASA, Marduk’un 21 Aralık 2012’de dünyaya çarparak Maya takviminin son gününde dünyanın sonunu getireceği iddialarına internet sitesinden soru-cevapla yanıt verdi:

2012’te kıyametin olacağı nereden çıktı?

Marduk söylentisinin kökeni Sümerlere dayanıyor. Bu gezegenden gelen uzaylıların dünyayı ziyaret ettiğine inanılıyordu.

Sümerler astronomide çok gelişmişlerdi. Öngörüleri doğru olamaz mı?
Sümerler Uranüs, Neptün ve Pluton’u keşfetti. Ama dünyanın güneşin etrafında döndüğünü anlayamadılar.

ilgilendgn icin bn teskkr ettim

1991 yılında ODTÜ tarafından Türkiye'de ilk defa teknopark kuruldu.
Belki de Google,IBM,Microsoft,Yahoo gibi devleri içerisinden filizlendiren Silikon Vadisi prototipi hedeflenmişti. Ama acaba buna ne kadar yaklaştık?

Yaşananlar "Burası Türkiye" dedirtecek cinsten. Ama bu yazımda sorunlardan çok çözümlere ve önemine dair bir anlatım bulacaksınız.

Bildiğiniz gibi Türkiye hemen hemen heralanda zor günlerden geçmekte ve gün geçtikçe de daha da geriye gider bir havası var.

Türkiye'de ki siyasi rejimler genellikle ne yazık ki bir rant serüvenine dönmüş durumda. Belki iyi niyetliler var ama genel bir plansızlık, dağınıklık, onları da silip yok ediyor.

Oturup bir düşünelim, bu ülkenin çıkışı gerçekten nerede. Bunu ilkokul çocukları bile biliyor. EKONOMİ!

Peki iyi bir ekonominin dinamikleri nelerdir. Güçlü 3-5 firma mı? Yoksa a'dan z'ye üreten bir toplum mu?

Dünya ekonomisine hakim bir kaç ürünün dışında (şeker, un, buğday vb.) yeni bir trend var. Bu trend, ülkelerin ekonomisini, önemini, gücünü belirler durumda. BİLİŞİM.

Amerika'nın ürettiği şeker pancarı ihraacatı tüm dünyanın 1/4 'ünü kapsasa da istediğini almak için despotça sömürge varsaydığı ülkelere şeker pancarı fırlatmıyor.

Bunun yerine uzaydan izliyor, U2 casus uçaklar gönderiyor, insansız savaş gemileri ve füzelerle diş gösteriyor. Ve hepsinin arkasında güçlü bir teknoloji yatıyor.

Yeni ve yüksek teknolojiler üretiyor satıyor, kullandırıyor.
13 uyduyla GPRS sistemini kuruyor, tüm dünyayı nokta olarak izleyebiliyor. Sonra diyebiliyor ki, ben LS1 kullanıyorum size ancak LS2 yi kiralarım ama LS2 tam nokta belirleyemez 100metre sapma olabilir. Yani bir terorist sızmada belirlediğiniz hedef 100metre solda ya da sağda olabilir. Artık şansınıza.

Peki diğer ülkeler ne yapıyor. Mesela Japonya. Yine bir teknoloji ürünü olan Atom Bombasıyla hayata ikinci kez başlayan Japonya.
Dünyanın 2 numaralı en büyük teknoloji ülkesi. Hergün yeni bir japon icadı alet ekonomiye katılıyor.

Şimdi buraya herkes iyi dikkat etmeli.

Almanya,İngiltere,İspanya ve daha birçok avrupa ülkesi deliler gibi bilişim açığından dert yanıyor. Enson Almanya resmi kanallardan 45bin kişilik bilişim açığı olduğunu duyurdu ve elde etmek için birnevi davet niteliğinde yarışmalar düzenliyor.





Türkiye'de bilişim yeri nedir?

İçerisinde bilim olduğu için midir nedir bazı insanların alerjisi var anlayamıyoruz fakat bizde durum epey garip.

İngiltere'de sıradan bir webmaster'ın (HTML bilmesi yeterli) yıllık geliri 40.000 pound. Yani aylık yaklaşık 6-7 bin YTL.
Daha ileri bir webmaster'ın yani dinamik veritabanı işlemi yapan bir personelin alması olası para yıllık 100.000pound. Aylık 15-20binYTL. İnanmadınız mı? Basit Yahoo Jobs 'a bir gözatın.
Gelelim Türkiye'ye. Şuanda işsiz yazılımcı, grafiker, tekniker arkadaşlarım var.
Şuanda asgari ücretle çalışan webmaster tanıdığım var.

Tüm ülkede bir ekonomi sorunu olabilir.
Tüm ülkede genel bir işsizlik sorunu olabilir.
Bunların hepsine tamamım.
Bu güzelim Türk basını tutup efendim şu site bilmem kaç milyar dolara satıldı, işte amatör ruhun başarısı diye ballandırırken, niye hiç yardımlardan, sponsorlardan, devlet desteğinden de bahsetmiyor.

Biz birşeyler yaparken sadece ismini yazıyoruz. İçini hep mi hep boş bırakıyoruz. Her işimiz böyle. Bu yözden birçok konuda başarılı olamıyoruz.

Gel bakalım bir yazılım şirketi aç. Müşterini bul. Hak ettiğin fiyatla işini yap. Vergini öde. Maaşını öde. Sigorta kesintilerini öde. ÖTV'ni öde. Hayatta kalabilirsen birde yaratıcı bir fikir ortaya koy milyar dolarlık proje üret. Herkes seni alkışlasın.

Siz hiç duydunuz mu bugüne kadar tamamen yeni bir fikirle, bir internet proje başarısı. Hiç duydunuz mu şu şirket sponsor oldu o da başardı gibi bir söz.

Olay çok trajikomik bir hal almış. Silikon vadilerimiz, teknoparklar da yer bulmak imkansız. Kimse takip ediyor mu orada neler oluyor. Türkiye'ye ne gibi bir katkısı var bu yerlerin.
Efendim hemen itiraz edecekler çıkacaktır. Şunu yaptık bunu yaptık diye. Lafı-cimi yok. Herkes kendi kesesini dolduruyor.

Örnek mi alın size örnek;
Biz ne yazık ki ne bir destek ne de bir teknoparkta yer bulabildik ama birkaç yıl önce bir özel hastane otomasyonu işi aldık.
Baktık ki, hastane sektöründe 3-5 firma almış tekeline, istediğini yaptırıyor. Fiyatlar 30.000$ dan başlayıp 500.000$ kadar gidiyor. Bitmedi dahası lisans başıda ayrıca ücret alıyorlar. Sözleşme bitince yazılım çöpe gidiyor. Böyle bir düzen kurulmuş.

Zekiyiz ya inceledik, Küba'da açık kaynak bir kod bulduk. Orada ki devlet demiş ki, ben çok zengin değilim. Ortak bir proje olsun herkes katılsın kendimiz için geliştirelim bir otomasyon kullanalım. Para vermeyelim işin özü.

Bizde aldık bu yazılımı geliştirdik, Türkçeleştirdik. Tam uyumlu hale getirdik. Hastaneye kaynak kodlarıyla beraber teslim ettik. Şimdi kendi içlerinde bir yazılımcıyla istedikleri değişiklikleri yaparak ekstra birşey ödemeden diledikleri gibi geliştiriyorlar.

Birçok kez devletin çeşitli kurumlarına başvurduk. Alın bunu tüm ülkedeki devlet hastanelerinde kullanın diye. Sağlık ocaklarında, polikiniklerinde, eczanelerinde. Para vermeyin. Dedim ya rant serüveni engel oldu.
Türkiye trilyonlarca lirayı verecek kadar zengin bir ülke nasıl olsa!

Şimdi soruyorum, var mı böyle teknoparklarda devlete millete böyle bir katkısı olan proje. Para alınmadan, sadece destek alabilmek için böyle bir katkı sağlayan firma. Sanmam ben duymadım.
Her firma tutmuş, nasılsa burada vergi yok. ÖTV yok. güzel bir kılıf tutayım ben buradayım iş yapayım zengin olayım.

Ben dışarıda klasik bir bilişim firmasının sahibiyim. %18 vergi veriyorum. ÖTV ödüyorum. Kazandığım her 100.000YTL nin 30.000 ni brüt, 45.000YTL sigortalarla + gelirler beraber vergi.

Teknoparklarda sadece üretim aşamasında destek var ama eğer ürettiğiniz bir yazılım değilse örneğin bir ısıtıcıysa satışında yine vergi verirsiniz. Bu yüzden nedense tüm teknoparklar yazılım firmalarıyla dolu. Yazılımda üretimden sonra da satışta dahi vergi yok.

Kim nederse desin, teknoparklar, serbest bölgeler tamamen bir rant kapısı olmuş. Kapitalist sistemin bir parçası olmuşlar. Rant serüveni alabildiğince hızlı ilerliyor.
Birçok işveren utanmadan hep yolunu buluyor hem de bilişim çalışanına hakkını vermiyor. Asgari ücretle çalıştırıyor. Yine herzaman ki gibi zengin olan bir kaç kişi oluyor. Devlet mi? Hiçbirşey kazanmıyor.

Çözüm:

1. Ülkede bilişim okumak isteyen herkişinin önünü sınavsız açın.
2. Bilişim Eğitimi veren özel dershanelerin ücretlerini indirin.
3. Kosgeb, Teknoparklar, Serbest Bölgeler 'e gerçekçi bir denetim getirin.
4. Bilişim sektöründe vergi iyileştirmeleri yapın.
5. Devlet projelerini ihale ile tek firmaya değil,
Üretimde konsensüs olan enaz 3 firmaya,
Açık kaynak kodu test edecek 1 teknik denetçi firmaya,
Tüm projenin maliyeti ve kalitesini denetleyecek
1 firmaya verin.
6. Firmaların bağımsız projelerde sponsorluk desteğine teşvikler verin.
7. Bilişim Bakanlığı kurun.
8. İnternet ticaretinde vergiyi kaldırın.
9. ADSL'yi bedava yapın.
10. PC alımı konusunda uluslararası anlaşmalarla lojistik masraflarını giderin, fiyatlar düşsün herkes kolayca pc alabilsin.
11. Tüm okullara bilgisayar müfredatı koyulsun ve içeriği gerçekçi olsun.
12. Tüm devlet kademelerinde kullanılmak üzere (hastane,belediye,mahkemeler vs.) açık kaynak kodlu ortak projeler başlatın.
13. Dev firmaların butik parça yazılım işlerini ülkeye getirin. (bkz. Hindistan, 100milyar Dolar ihraacat. 0 maliyet)
14. e-ihraacatı teşvik edin. Edemeyene çözüm firmalarıyla yol gösterin.
15. Kademeli bilişim sektörünü tekrar ele alın. Üreticiler, denetçiler vs.
16. Üniversiteler ve öğrencileri için özel ödev projeler geliştirin.
17. Aselsan,Havelsan gibi yüksek değerde kritik strateji firmalarında bilişim öğrencilerine staj imkanı verin.
18. İhale sistemini tekrar ele alın. Rantı durdurun.
19. Teknoparklar yerine Japonya'da hızlandırıcı kentlerin modelini inceleyin ve ülkede uygulayın.
20. Üreten ve iyi niyetlinin yanında olun.

İnanın bu maddelerden sadece birkaçını yapabilsek ülkemiz dünyanın süper gücü olacaktır.

Bilişim yabana atılmaması gerekli bir dünya.
5 şeritli otoban yaparsınız, 3ncü köprüyü yaparsınız ama unutmayın ki bunları ancak satın alırsınız.
Hem üretimi arttırmış hem de istihdamı desteklemiş olursunuz.
Eminim ki, Türkiye'de gençliğin %90 'ı bu sektörde çalışmak için can atacaktır.

Ulusal bir gözlemevi kurulması ve bu gözlemevinin ülkemizdeki tüm gökbilimcilere hizmet vermesi fikri 1960'larda ilk kez İstanbul Üniversitesi'nden Prof. Dr. Nüzhet GÖKDOĞAN ve Ege Üniversitesi'nden Prof. Dr. Abdullah KIZILIRMAK tarafından gündeme getirilmeye başlanmıştı.Bu fikrin hemen destek bulmasından sonra ilk önemli adım, TÜBİTAK bünyesinde 1979 yılında "Uzay Bilimleri Araştırma Ünitesi" adı altında bir birimin kurulmasıyla atıldı. Bu ünite 1983'te "Ulusal Gözlemevi Yerseçimi Güdümlü Projesi" ne dönüştürülerek gökbilimcilerin uzun sürecek macerası başlamış oldu.

Ulusal bir gözlemevi kurulması konusundaki düşünceler 1983 yılında "Ulusal Gözlemevi Yerseçimi Güdümlü Projesi" haline dönüştüğü zaman artık yerseçimi çalışmaları resmen başlatılmış oluyordu. Ankara, İstanbul, Ege, Boğaziçi ve Orta Doğu Teknik Üniversitesi'ni temsil eden 7 araştırmacı projenin yürütücülüğünü üstlendi. Böylece uzun ve zorlu bir çalışma başlamış oldu.

Proje çerçevesinde ilk aşamada Türkiye genelinde 17 aday dağ belirlendi ve bunlardan aşağıda sıralanan 4 tanesinde eş zamanlı astronomik görüş ve meteorolojik gözlemler yapılmaya başlandı. Zor koşullar altında ve kısıtlı imkanlarla yapılan bu gözlemlere o yıllarda ülkemizdeki hemen hemen tüm gökbilimciler destek verdiler.
Muğla, Kurdu : 1612 m
İzmir, Ödemiş : 2159 m.
Adıyaman, Nemrut : 2206 m.
Antalya, Bakırlıtepe : 2547 m.

1991 yılında yeniden belirlenen TÜBİTAK Yönetimi DPT'ye sunulmak üzere TAD Başkanlığı'ndan 5 yıllık bir Ulusal Gözlemevi kuruluş projesi istedi. Hazırlanan proje 20 Temmuz 1991'de TÜBİTAK'a sunuldu. DPT'ye iletilen proje 1992-1996 yılları arasını kapsayan yaklaşık 7 Milyar TL bütçeli bir Ulusal Gözlemevi kuruluş projesi olarak başlamış oldu.

7-11 Eylül 1992 tarihlerinde İnönü Üniversitesi'nde yapılan 8. Ulusal Astronomi Toplantısı sırasında, bu projenin yürütücülüğüne Prof. Dr. Zeki Aslan'ın önerilmesine karar verildi. Zeki Aslan'ın hazırlayıp sunduğu, 1992 yılı için 541 milyon TL bütçeli, TBAG-DPT destekli bir yıllık proje, Ulusal Gözlemevi Kurulması adı altında 1 Ekim 1992'de yürürlüğe girdi.

Gözlemevi kuruluş çalışmaları belirli bir aşamaya geldiğinde 17.07.1995 tarihinde TÜBİTAK Ulusal Gözlemevi (TUG) Kuruluş ve İşletme Yönetmeliği Resmi Gazete'de yayınlandı. Ardından 6 Ekim 1995 tarihinde de ilk müdürü olarak Prof. Dr. Zeki Aslan atandı.

2500 m yükseklikte modern bir araştırma merkezi kurmak hiç de kolay olmadı. Saklıkent'ten gözlemevine yol açılması, elektrik hattının döşenmesi, teleskop ve hizmet binalarının yapılması, gözlemevinde çalışacak teknik, idari ve araştırmacı personelinin oluşturulması gibi önemli aşamalar birer birer aşılarak 5 Eylül 1997 tarihinde dönemin Cumhurbaşkanı ve Başbakanı tarafından TUG'un resmi açılışı yapıldı.

TUG'un ilk teleskopu olan 40 cm çaplı T40 teleskopunda ilk ışık Ocak 1997'de, 150 cm çaplı RTT150 teleskopunda ise ilk ışık Eylül 2001'de alınarak gözlemevinde bilimsel gözlemler başlamış oldu.

1991 yılında ODTÜ tarafından Türkiye'de ilk defa teknopark kuruldu.
Belki de Google,IBM,Microsoft,Yahoo gibi devleri içerisinden filizlendiren Silikon Vadisi prototipi hedeflenmişti. Ama acaba buna ne kadar yaklaştık?

Yaşananlar "Burası Türkiye" dedirtecek cinsten. Ama bu yazımda sorunlardan çok çözümlere ve önemine dair bir anlatım bulacaksınız.

Bildiğiniz gibi Türkiye hemen hemen heralanda zor günlerden geçmekte ve gün geçtikçe de daha da geriye gider bir havası var.

Türkiye'de ki siyasi rejimler genellikle ne yazık ki bir rant serüvenine dönmüş durumda. Belki iyi niyetliler var ama genel bir plansızlık, dağınıklık, onları da silip yok ediyor.

Oturup bir düşünelim, bu ülkenin çıkışı gerçekten nerede. Bunu ilkokul çocukları bile biliyor. EKONOMİ!

Peki iyi bir ekonominin dinamikleri nelerdir. Güçlü 3-5 firma mı? Yoksa a'dan z'ye üreten bir toplum mu?

Dünya ekonomisine hakim bir kaç ürünün dışında (şeker, un, buğday vb.) yeni bir trend var. Bu trend, ülkelerin ekonomisini, önemini, gücünü belirler durumda. BİLİŞİM.

Amerika'nın ürettiği şeker pancarı ihraacatı tüm dünyanın 1/4 'ünü kapsasa da istediğini almak için despotça sömürge varsaydığı ülkelere şeker pancarı fırlatmıyor.

Bunun yerine uzaydan izliyor, U2 casus uçaklar gönderiyor, insansız savaş gemileri ve füzelerle diş gösteriyor. Ve hepsinin arkasında güçlü bir teknoloji yatıyor.

Yeni ve yüksek teknolojiler üretiyor satıyor, kullandırıyor.
13 uyduyla GPRS sistemini kuruyor, tüm dünyayı nokta olarak izleyebiliyor. Sonra diyebiliyor ki, ben LS1 kullanıyorum size ancak LS2 yi kiralarım ama LS2 tam nokta belirleyemez 100metre sapma olabilir. Yani bir terorist sızmada belirlediğiniz hedef 100metre solda ya da sağda olabilir. Artık şansınıza.

Peki diğer ülkeler ne yapıyor. Mesela Japonya. Yine bir teknoloji ürünü olan Atom Bombasıyla hayata ikinci kez başlayan Japonya.
Dünyanın 2 numaralı en büyük teknoloji ülkesi. Hergün yeni bir japon icadı alet ekonomiye katılıyor.

Şimdi buraya herkes iyi dikkat etmeli.

Almanya,İngiltere,İspanya ve daha birçok avrupa ülkesi deliler gibi bilişim açığından dert yanıyor. Enson Almanya resmi kanallardan 45bin kişilik bilişim açığı olduğunu duyurdu ve elde etmek için birnevi davet niteliğinde yarışmalar düzenliyor.





Türkiye'de bilişim yeri nedir?

İçerisinde bilim olduğu için midir nedir bazı insanların alerjisi var anlayamıyoruz fakat bizde durum epey garip.

İngiltere'de sıradan bir webmaster'ın (HTML bilmesi yeterli) yıllık geliri 40.000 pound. Yani aylık yaklaşık 6-7 bin YTL.
Daha ileri bir webmaster'ın yani dinamik veritabanı işlemi yapan bir personelin alması olası para yıllık 100.000pound. Aylık 15-20binYTL. İnanmadınız mı? Basit Yahoo Jobs 'a bir gözatın.
Gelelim Türkiye'ye. Şuanda işsiz yazılımcı, grafiker, tekniker arkadaşlarım var.
Şuanda asgari ücretle çalışan webmaster tanıdığım var.

Tüm ülkede bir ekonomi sorunu olabilir.
Tüm ülkede genel bir işsizlik sorunu olabilir.
Bunların hepsine tamamım.
Bu güzelim Türk basını tutup efendim şu site bilmem kaç milyar dolara satıldı, işte amatör ruhun başarısı diye ballandırırken, niye hiç yardımlardan, sponsorlardan, devlet desteğinden de bahsetmiyor.

Biz birşeyler yaparken sadece ismini yazıyoruz. İçini hep mi hep boş bırakıyoruz. Her işimiz böyle. Bu yözden birçok konuda başarılı olamıyoruz.

Gel bakalım bir yazılım şirketi aç. Müşterini bul. Hak ettiğin fiyatla işini yap. Vergini öde. Maaşını öde. Sigorta kesintilerini öde. ÖTV'ni öde. Hayatta kalabilirsen birde yaratıcı bir fikir ortaya koy milyar dolarlık proje üret. Herkes seni alkışlasın.

Siz hiç duydunuz mu bugüne kadar tamamen yeni bir fikirle, bir internet proje başarısı. Hiç duydunuz mu şu şirket sponsor oldu o da başardı gibi bir söz.

Olay çok trajikomik bir hal almış. Silikon vadilerimiz, teknoparklar da yer bulmak imkansız. Kimse takip ediyor mu orada neler oluyor. Türkiye'ye ne gibi bir katkısı var bu yerlerin.
Efendim hemen itiraz edecekler çıkacaktır. Şunu yaptık bunu yaptık diye. Lafı-cimi yok. Herkes kendi kesesini dolduruyor.

Örnek mi alın size örnek;
Biz ne yazık ki ne bir destek ne de bir teknoparkta yer bulabildik ama birkaç yıl önce bir özel hastane otomasyonu işi aldık.
Baktık ki, hastane sektöründe 3-5 firma almış tekeline, istediğini yaptırıyor. Fiyatlar 30.000$ dan başlayıp 500.000$ kadar gidiyor. Bitmedi dahası lisans başıda ayrıca ücret alıyorlar. Sözleşme bitince yazılım çöpe gidiyor. Böyle bir düzen kurulmuş.

Zekiyiz ya inceledik, Küba'da açık kaynak bir kod bulduk. Orada ki devlet demiş ki, ben çok zengin değilim. Ortak bir proje olsun herkes katılsın kendimiz için geliştirelim bir otomasyon kullanalım. Para vermeyelim işin özü.

Bizde aldık bu yazılımı geliştirdik, Türkçeleştirdik. Tam uyumlu hale getirdik. Hastaneye kaynak kodlarıyla beraber teslim ettik. Şimdi kendi içlerinde bir yazılımcıyla istedikleri değişiklikleri yaparak ekstra birşey ödemeden diledikleri gibi geliştiriyorlar.

Birçok kez devletin çeşitli kurumlarına başvurduk. Alın bunu tüm ülkedeki devlet hastanelerinde kullanın diye. Sağlık ocaklarında, polikiniklerinde, eczanelerinde. Para vermeyin. Dedim ya rant serüveni engel oldu.
Türkiye trilyonlarca lirayı verecek kadar zengin bir ülke nasıl olsa!

Şimdi soruyorum, var mı böyle teknoparklarda devlete millete böyle bir katkısı olan proje. Para alınmadan, sadece destek alabilmek için böyle bir katkı sağlayan firma. Sanmam ben duymadım.
Her firma tutmuş, nasılsa burada vergi yok. ÖTV yok. güzel bir kılıf tutayım ben buradayım iş yapayım zengin olayım.

Ben dışarıda klasik bir bilişim firmasının sahibiyim. %18 vergi veriyorum. ÖTV ödüyorum. Kazandığım her 100.000YTL nin 30.000 ni brüt, 45.000YTL sigortalarla + gelirler beraber vergi.

Teknoparklarda sadece üretim aşamasında destek var ama eğer ürettiğiniz bir yazılım değilse örneğin bir ısıtıcıysa satışında yine vergi verirsiniz. Bu yüzden nedense tüm teknoparklar yazılım firmalarıyla dolu. Yazılımda üretimden sonra da satışta dahi vergi yok.

Kim nederse desin, teknoparklar, serbest bölgeler tamamen bir rant kapısı olmuş. Kapitalist sistemin bir parçası olmuşlar. Rant serüveni alabildiğince hızlı ilerliyor.
Birçok işveren utanmadan hep yolunu buluyor hem de bilişim çalışanına hakkını vermiyor. Asgari ücretle çalıştırıyor. Yine herzaman ki gibi zengin olan bir kaç kişi oluyor. Devlet mi? Hiçbirşey kazanmıyor.

Çözüm:

1. Ülkede bilişim okumak isteyen herkişinin önünü sınavsız açın.
2. Bilişim Eğitimi veren özel dershanelerin ücretlerini indirin.
3. Kosgeb, Teknoparklar, Serbest Bölgeler 'e gerçekçi bir denetim getirin.
4. Bilişim sektöründe vergi iyileştirmeleri yapın.
5. Devlet projelerini ihale ile tek firmaya değil,
Üretimde konsensüs olan enaz 3 firmaya,
Açık kaynak kodu test edecek 1 teknik denetçi firmaya,
Tüm projenin maliyeti ve kalitesini denetleyecek
1 firmaya verin.
6. Firmaların bağımsız projelerde sponsorluk desteğine teşvikler verin.
7. Bilişim Bakanlığı kurun.
8. İnternet ticaretinde vergiyi kaldırın.
9. ADSL'yi bedava yapın.
10. PC alımı konusunda uluslararası anlaşmalarla lojistik masraflarını giderin, fiyatlar düşsün herkes kolayca pc alabilsin.
11. Tüm okullara bilgisayar müfredatı koyulsun ve içeriği gerçekçi olsun.
12. Tüm devlet kademelerinde kullanılmak üzere (hastane,belediye,mahkemeler vs.) açık kaynak kodlu ortak projeler başlatın.
13. Dev firmaların butik parça yazılım işlerini ülkeye getirin. (bkz. Hindistan, 100milyar Dolar ihraacat. 0 maliyet)
14. e-ihraacatı teşvik edin. Edemeyene çözüm firmalarıyla yol gösterin.
15. Kademeli bilişim sektörünü tekrar ele alın. Üreticiler, denetçiler vs.
16. Üniversiteler ve öğrencileri için özel ödev projeler geliştirin.
17. Aselsan,Havelsan gibi yüksek değerde kritik strateji firmalarında bilişim öğrencilerine staj imkanı verin.
18. İhale sistemini tekrar ele alın. Rantı durdurun.
19. Teknoparklar yerine Japonya'da hızlandırıcı kentlerin modelini inceleyin ve ülkede uygulayın.
20. Üreten ve iyi niyetlinin yanında olun.

İnanın bu maddelerden sadece birkaçını yapabilsek ülkemiz dünyanın süper gücü olacaktır.

Bilişim yabana atılmaması gerekli bir dünya.
5 şeritli otoban yaparsınız, 3ncü köprüyü yaparsınız ama unutmayın ki bunları ancak satın alırsınız.
Hem üretimi arttırmış hem de istihdamı desteklemiş olursunuz.
Eminim ki, Türkiye'de gençliğin %90 'ı bu sektörde çalışmak için can atacaktır.

Ulusal bir gözlemevi kurulması ve bu gözlemevinin ülkemizdeki tüm gökbilimcilere hizmet vermesi fikri 1960'larda ilk kez İstanbul Üniversitesi'nden Prof. Dr. Nüzhet GÖKDOĞAN ve Ege Üniversitesi'nden Prof. Dr. Abdullah KIZILIRMAK tarafından gündeme getirilmeye başlanmıştı.Bu fikrin hemen destek bulmasından sonra ilk önemli adım, TÜBİTAK bünyesinde 1979 yılında "Uzay Bilimleri Araştırma Ünitesi" adı altında bir birimin kurulmasıyla atıldı. Bu ünite 1983'te "Ulusal Gözlemevi Yerseçimi Güdümlü Projesi" ne dönüştürülerek gökbilimcilerin uzun sürecek macerası başlamış oldu.

Ulusal bir gözlemevi kurulması konusundaki düşünceler 1983 yılında "Ulusal Gözlemevi Yerseçimi Güdümlü Projesi" haline dönüştüğü zaman artık yerseçimi çalışmaları resmen başlatılmış oluyordu. Ankara, İstanbul, Ege, Boğaziçi ve Orta Doğu Teknik Üniversitesi'ni temsil eden 7 araştırmacı projenin yürütücülüğünü üstlendi. Böylece uzun ve zorlu bir çalışma başlamış oldu.

Proje çerçevesinde ilk aşamada Türkiye genelinde 17 aday dağ belirlendi ve bunlardan aşağıda sıralanan 4 tanesinde eş zamanlı astronomik görüş ve meteorolojik gözlemler yapılmaya başlandı. Zor koşullar altında ve kısıtlı imkanlarla yapılan bu gözlemlere o yıllarda ülkemizdeki hemen hemen tüm gökbilimciler destek verdiler.
Muğla, Kurdu : 1612 m
İzmir, Ödemiş : 2159 m.
Adıyaman, Nemrut : 2206 m.
Antalya, Bakırlıtepe : 2547 m.

1991 yılında yeniden belirlenen TÜBİTAK Yönetimi DPT'ye sunulmak üzere TAD Başkanlığı'ndan 5 yıllık bir Ulusal Gözlemevi kuruluş projesi istedi. Hazırlanan proje 20 Temmuz 1991'de TÜBİTAK'a sunuldu. DPT'ye iletilen proje 1992-1996 yılları arasını kapsayan yaklaşık 7 Milyar TL bütçeli bir Ulusal Gözlemevi kuruluş projesi olarak başlamış oldu.

7-11 Eylül 1992 tarihlerinde İnönü Üniversitesi'nde yapılan 8. Ulusal Astronomi Toplantısı sırasında, bu projenin yürütücülüğüne Prof. Dr. Zeki Aslan'ın önerilmesine karar verildi. Zeki Aslan'ın hazırlayıp sunduğu, 1992 yılı için 541 milyon TL bütçeli, TBAG-DPT destekli bir yıllık proje, Ulusal Gözlemevi Kurulması adı altında 1 Ekim 1992'de yürürlüğe girdi.

Gözlemevi kuruluş çalışmaları belirli bir aşamaya geldiğinde 17.07.1995 tarihinde TÜBİTAK Ulusal Gözlemevi (TUG) Kuruluş ve İşletme Yönetmeliği Resmi Gazete'de yayınlandı. Ardından 6 Ekim 1995 tarihinde de ilk müdürü olarak Prof. Dr. Zeki Aslan atandı.

2500 m yükseklikte modern bir araştırma merkezi kurmak hiç de kolay olmadı. Saklıkent'ten gözlemevine yol açılması, elektrik hattının döşenmesi, teleskop ve hizmet binalarının yapılması, gözlemevinde çalışacak teknik, idari ve araştırmacı personelinin oluşturulması gibi önemli aşamalar birer birer aşılarak 5 Eylül 1997 tarihinde dönemin Cumhurbaşkanı ve Başbakanı tarafından TUG'un resmi açılışı yapıldı.

TUG'un ilk teleskopu olan 40 cm çaplı T40 teleskopunda ilk ışık Ocak 1997'de, 150 cm çaplı RTT150 teleskopunda ise ilk ışık Eylül 2001'de alınarak gözlemevinde bilimsel gözlemler başlamış oldu.

Yüzyıllardır dünyanın bir çok ülkesinde rüzgar enerjisinden rüzgar milleri yardımıyla su pompalama ve tane öğütme işlemlerinde yararlanılmıştır. Rüzgar millerinin bugünkü modern karşılıkları elektrik üretmek için rüzgar enerjisini kullanan rüzgar türbünleridir.

Rüzgar türbünleri de rüzgâr milleri gibi enerjinin çoğunu yakalamak için bir kule üzerine monte edilir. 30 m ya da daha fazla yükseklikteki kuleler, daha hızlı ve daha az türbülanslı rüzgâr sağlar. Türbünler rüzgar enerjisini dönen kanatları ile yakalar. Ekseriya bir rotor için bir şaft üzerine iki yada üç kanat monte edilir. Bir kanat bir uçak kanadı gibi davranır. Rüzgar estiği zaman aşağıdaki kanatın alt ucunda düşük basınçlı bir hava paketi oluşur. Sonra düşük basınçlı hava paketi üst kanatı kendine doğru çeker, böylece rotorun dönmesi gerçekleşir. Buna kaldırma denilir. Kaldırma kuvveti, türbin kanatlarına önden çarpan rüzgâr
kuvvetinden daha fazladır. Buna sürüklenme denir. Kaldırma ve sürüklenme birlikte rotorun bir pervane gibi dönmesine sebep olur. Dönen şaft elektrik üretmek için bir jeneratörü döndürür. Rüzgar türbünleri tek başına uygulamalar olarak kullanılır, ya da bir güç noktasına bağlıdır, veya bir fotovoltaik sistemle beraberdir. Rüzgar enerjisinin kaynak kullanım ölçeği için, çok sayıda rüzgar türbünü bir rüzgar çiftliğini oluşturmak amacıyla birbirine yakın olarak inşa edilir.

Rüzgar enerjisi; rüzgardaki enerjiyi elektrik üretimi, bataryaların şarj edilmesi, su pompalanması ya da tane öğütülmesi gibi pratik amaçlar için kullanır. Rüzgar çiftliklerinde büyük, modern rüzgar türbünleri birlikte işletilerek elektrik üretilir.

Rüzgar enerjisi; rüzgardaki enerjiyi elektrik üretimi, bataryaların şarj edilmesi, su pompalanması ya da tane öğütülmesi, gibi pratik amaçlar için kullanır. Rüzgar çiftliklerinde büyük, modern rüzgar türbünleri birlikte işletilerek kullanılacak elektrik üretilir. Küçük türbünler uzaktaki kasabaların elektrik ihtiyacını karşılamak için kullanılır. Rüzgar türbünleri başlıca iki sınıfa ayrılır. Yatay eksenli türbünler ve dikey eksenli türbünler. Çoğu kırsal alanda olmak üzere eski biçimli rüzgar millerini hala görebiliriz. Rüzgar türbünleri dünyada çok sayıda uygulamalar için kullanılır. Tek bir evin elektriğini üretmek için küçük rüzgar türbünleri kullanılırken, güç gridine elektrik temin etmek için büyük çiftliklerde çok sayıda türbün kullanılır. Son 20 yılda rüzgar enerjisi araştırmalarındaki ilerlemeler
rüzgarın maliyetinin dramatik şekilde düşmesine yardım etmiştir. Araştırmalar araştırma laboratuarlarında, üniversitelerde ve kullanıcı organizasyonları tarafından yürütülmüştür. Rüzgar enerjisinin yakıt kaynağı rüzgardır. Rüzgar kaynağının iyi anlaşılması bir rüzgar projesi için programının planlanmasında
hayati bir adımdır. Bir rüzgar enerji projesinin performansını tahmin etmek için o yerdeki rüzgarın detaylı bilgisi gereklidir. Rüzgar enerjisi bir yeşil güç teknolojisi olarak düşünülür. Çünkü çevreye etkisi en az durumdadır. Rüzgar enerji santralleri kirlilik ya da sera gazı üretmezler. Rüzgardan üretilen enerjinin maliyeti 20 yılda %85 düşmüştür. Rüzgar enerji ekonomisini geliştirmek için halen birçok ülkede üretim teşvik kredisi kullanılmakdatır.