Yağmurun ardından hafif bir meltem
Doldur durma gece bitmez kasvetten
İçimi saran ateş dünyayi oynatır yerinden
Lord döker inci tanelerini peşinden...
Seni sevmek bu hayatta yaşadıkça zulüm.
Gözlerinde hapis yatmak harbiden de ölüm
Cehennem gibi zaman , Karardıkça günüm
Gökkuşağına yalnızlık ve mutluluğu gömün...
Gidişinde olmuştu vakit sanki durmuştu
Karalayınca ismini kelebekler ucuştu
Varlığınla yokluğun birbiriyle tokuştu
Gündüz bile sonunda Karanlığa Kavuştu...
Huduttayım sanki bir adım ötede ölüm
Vaktimi çalma benden ben yaşayan ölüyüm
Girdaplara hapset beni görünmesin yüzüm
Hırçın dalgalarım vardı ama bende gömüldüm
Şansa devrettiğim kader hainini benden alın
Zamanla iş birliği yapan Yağmurları parçalayın
Dilediğim gibi herşey vakti benden çalmayın
Oynadığım son oyunu Azrail kazansın
Yaş Dökmesin Gözlerin Bu Sonbahar Akşamında
İlk başlarda yaşamak zor gelir dayanmaya ne fayda ?
Ölümü tattırıp gittin ruhumun her bir yanina
Bırakıp gidişinmiydi ölüm hadi anlatsana !!!