Yine o zaman ,
hani gidişin vardı ya...
Dalgaların ağladığı vakit.
Beyazında kaybolmuş hayallerim.
Bir martının çığlığı düşerken suya.

Deniz aynı deniz,
Sen varsın uzaklarında kaybolan.
Ellengeç ürkekliği tümseğinde kumsalın.
Üşüyen yüreğim...sular soğuk ,sahil serin.
Gün belki de, suyun kızıllığında solan...

Ne deniz yanar,ne denize yanarım.
Suların ağlayışında yiter giderim.
Beklenen gelmese de,ufkun kızıllığında,
Belki güneş doğmayacaktır bir daha,
Belki de sahilin serinliğine düşer giderim...

Dost yüreği yaralanmış ,atılan taş gibi uzaklarda.
Dönmedi gidenler,nice döneler döndü de.
Sevda masalları şiirlerde ağlayan.
Kelimeler öksüz,kelimeler yetim, kelimeler...
Sen giderken bak hüznü kaldı,ateşler söndü de...

Artık sahiller ağlatmıyor beni,yaşım kırk beşe küseli.
Hani derler ya ``Artık demir almak günüyse bu limandan.``
N e ida`lar,ne toroslar karşı koyamaz yılgınlığıma.
Serinmiş pehh!Yangınlara suyun hükmü ne ki.
Dön dönebilirsen eskittiğin zamandan...