Bu yazıya nerden başlasam; sonu sana çıkacak biliyorum! Sen'li cümleler dolacak gözlerime... Gülüşünü yazmak
isteyecek içiM yapamayacağım... O kadar güçlü değilim çünkü..Sende biliyorsun bunu!!! Bende baştan sona seni yazarım o
zaman.. Sen... diye başlayıp, sen... diye bitiririm satırlarımı! Belki o zaman diner gözümün yaşları!
Sen... Oysa ne güzel gelmiştin hayatıma... Masmavi mucizem olmuştun! Hayatıma dolmuştun! Heryerde
sen vardın. Her şey
senle güzeldi! Sen her şeydin! Nefesimdin..
Gittin... Ölüyorum
Sen... Uğruna kimlerden vazgeçtim... Neleri feda ettim bir bilsen... Sen benimleydin ya..
Önemi yoktu küçük şeylerin! Oysa
ben detaycıydım...Hayatı ayrıntılarda, hep en uçlarda yaşardım! Sen beni yanına çağırdın.. Anlat dedin...
Gittin... Susuyorum!!!
Sen... Anlık değil, günlerce süren mutluluklar yaşattın bana! Gülüşünü düşünmek bile ısıttı içimi... Sen
varsan güzeldi hayat
sen varsan doğardı güneş, sen varsan gök MaVi'ydi...
Gittin... Karanlıklarda kayboluyorum!!!!
Sen... Yanımdayken... Ağlatan tüm şarkılar anlamsızdı... Aşk mutluluktu, sen aşktın ve ben seni
yaşıyordum! Üzülücek hiçbir
şey yok gibiydi... O şarkılar bile acıtmıyordu içimi...
Gittin... Ağlıyorum!!!
Şimdi ne desem boş... Niye gittiğini bile söylemedin bana! Olmuyo dedin! Uzatmayalım dedin! Ama söylemedin sebebini!
Birgün karşına çıktığımda, biliyorum gözlerime bakamayacaksın... Böyle apansız, böyle acımasız, böyle...! Böyle bir gidişi
haketmedi bu aşk!!! Bunun sende farkındasın...
İşte sona geldik! Belki bu kadarı bile fazladır sana... Senin için değil zaten bu satırlar, aşkım için, sadece onun hatırına!

Sen... Gittin ya... Ne deyim sana bilmiyorum!!!