Ozledim Seni
Cok özledim seni,artik sadece özlemelerde kaliyor benim sana olan
duygularim.
Özlemelerden ileri gidemiyor bu zavalli yüregim.Kabullendim
biliyormusun artik yoklugunu,
zorda olsa kabullendim sensizligi..
Cok canim acidi,cok agladim..
Firtinalar koptu gönlümün limanlarinda,depremler yasandi içimdeki
sehirlerde.
Yinede kabullendim sevdigim,kabullendim sensizligi...
Baska caremmi vardiki,biliyordum gelemeyecegini..Biliyordum beni
birdaha asla
sevemeyecegini..Son bir kez olsun gözlerime bakamayacagini
biliyordum..
Kabullenmemekten baska caremmi vardi yar..
Gözlerin geliyor bazen aklima,kendime verdigim sözü unutuyor yine
daliyorum uzaklara..
Içim aciyor,yüregim yaniyor o an..
Bos gözlerle bakiyorum etrafima,seni ariyorum..
Gözlerini ariyor gözlerim..
Bulamiyor..Agliyorlar..
Agliyorum..
Neydi bizi bu sevdaya yakistiramayan..
Neydi bizi bu aska laik göremeyen..
Neydi,
hangi lanet seydi o...
Sevmek yetmedimi bu aska,ask yetmedimi..
Neydi eksik olan..
Ben seni kimsenin anlayamayacagi kadar sevmistim.
Kimsenin anlatamayacagi kadar buyuktu sevdam.Yetmedi.Yetinmedin.
Biliyormusun,son bir sey söylemek istiyorum sana.Seni çok özledim.
Evet,halada özlüyorum..Keske giderken ardinda 'yasayan' bir ben
birakmasaydin.
O zaman belki özlemezdim seni..
Bir filmdi oynatilan
Bir kitapti belkide yayinlanan
Yada bir tiyatroydu sahne alan
Kimbilir, belkide hayatin kendisiydi oynanan..
Sen..Ben...Ikimiz..
Bir olup kosarken..Hizli adimlarla..
Önümüzdeki engeli görmedik..
Ben düstüm..Sen devam ettin.. Bensiz..Ikimizsiz..Veda ettin buralara..
Ayaga kalktim..Ayaktayim..Sensiz..
Sense hala kosuyorsun..'Kendinsiz'
