Onu Özledim Nedensizce...
Bir Ufak Kız vardı...Tertamiz,saf,sevgi doluydu..
Çok sevmiştim...
Can diyoorlardı İşte O derkn canımı aLdı O
Yarımı,ssebebimi aLdı Benden... YaLanLarLa
oyaLadı beni... Çok kırdı,yaraLadı.
HaLa geçmedi yaraLarım
asLında... Onsuz zaman durdu sanki...
Oysa sevmiştim O Küçük Kızı ben. Ne
bilim Can giibi,Aşk gibi,iSevgi gibi,dostLuk gibi,Ablam giiiiibi...
O Herşeydiiii ama Herşeyden
farklıydı. Ben neydim acaba onun için ne ifade
ediyordum...
Bence hiçbişi. Bu
da önemLi değiL artık zaten. .. Çünkü o Küçük Kız
eLLerin oooLdu. ALıstım da buna ama acıısına...
Biliiiyor musun ben o Küçük Kızı haLa
seviyorum,eğer haLa büyümediyse... Şimdi masaL oLdu
hayaLLerde... Ben de ona yaLanLar
söyLedimHayallerin ötesinde yaLan değiL...
MeseLa eLLerim,dudakLarım haLa onun. O hiç biLmedi
bunLarı çünkü hep kandırdım OnuNeden diye sorarsa bunu öğrendiği
zaman cevap veremem beLki de.. Neden O hiç
kkaLamadı benim... Büyüdü mü o Küçük Kı<
diye düşünüüüyorum şimdiLerde...
Biliiiiiyor musun ben haLa o Küçük Çocuğum Ondan
hiç kopamayan ama artık zorunda oLan...
SevemeLer yasak oLdu bana ve artık
onsuz öLme vakti ama biLiiyorum ki hep o Küçük Çocuk oLmucam ben...
Hernekadar istemesem de büyücem.
ALdığım nefeste tad oLmasa da,bu özLem beni mezara
*****ürse dedönmem,dönemem. Benim oLmayanın peşinden
koşmadım,koşmam... Sadece O
onu özLedim sebebsizce,nedensizce...
