Aşkın âteşi vurup, şu sinemi dağlarken.
Dertler ayyuka çıkıp, hicran ile çağlarken.
Gün be gün feryâd edip, gece gündüz ağlarken;
Çektiklerin yetmedi, biraz daha yan gönül.
Sen nelere dayandın, buna da dayan gönül.
Şu üç günlük ömründe, neler neler gördün sen.
Her mihnete katlanıp seveceğim derdin sen.
O " Sevgili " uğruna ateşlere girdin sen;
Acıların içine, kendini koyan gönül .
Sen nelere dayandın, buna da dayan gönül .
Sevda dedikleri şey, benliğinden geçmektir.
Kolayından vazgeçip, zor olanı seçmektir.
Sevgilinin elinden, zehir olsa içmektir;
Sevdiğinin kabı ol, rengine boyan gönül.
Sen nelere dayandın, buna da dayan gönül.
Ayrılık acısıyla, her an yıkılan sensin .
Kendini feda edip, bir de bıkılan sensin .
Şarkıların adına hüzzam takılan sensin ;
Hicranın en hasını, içinde duyan gönül.
Sen nelere dayandın, buna da dayan gönül.
