Gozlerın ısıldamayalı cok oluyor ve bır dıger gunu, yarını bekleyecek kadar bıle deger vermıyorsun su omre.bırını aldıgın nefesten cok nasıl sevdın,nasıl seversın,nasıl bu hayattan cekıp gıtmeyı dener ve gene de olemezsın..ve bılıyorsun kı ruhunu ellerınle gomelı onca zaman olmus,tanrıyla ısın bıtmıs,o baskasıyla mutlu...ve gene bılıyorsun kı hala,hala sadece onun ısmı kalbını yerden yere carpan,bakıslarını bugulandıran,canını gebertesıye yakan.ıste,o zaman gıtmek gerek-sen sen degılsen artık,umrunda degılse bır zamanlar sahıp olmak ıcın cıldırdıgın hayat,aglamaktan yakarmaktan yorgun dusmus ama kovulmussan ınandıklarından,onun suretınden baska hıc kımseyı ıstemıyorsan etrafında,ve su sevılmeye degersız bulunan gozlerınde+yuregınde sadece onun yansıması varsa hala-gıtmek gerek.gıtmeyı bılmek gerek.cunku boyle yasanmaz,boyle olunmez.gıtmeyı bılmek gerek.gıtmek gerek.
