Dramatik Olmayan Bir Veda
Ayrılırken gülümseyebilelim bir kere de,
İçten bir el sıkışma olsun son dokunuş,
Yaşananların hatrına düşman değil de pişman bakalım birbirimize…
Kendine iyi bak olsun ağzımızdan çıkan son heceler.
Hala için titresin bakarken gözlerime,
Utanmalısın ayrılırken,
Yanlış bir şey yapmış gibi başını öne eğmeden,
Kalbinden başka birini bulup unutmakta geçmesin ne çıkar sevmesen bir daha?
Hayalimle süslesen yine gecelerimi,
Sanki hiç tanışmamış gibi,
İlk aşkın gibi,
Heyecandan kalbin duracak,
Sesin kısılacak gibi olsun,
Konuşamayacak kadar titresin dişlerin,
Ve ellerin ellerimi son bir kez tutamayacak kadar terlesin.
Ayrıldıktan sonra da özle beni,
Ara,mesajlar çek,hiç utanmadan sıkılmadan,
Dost gibi,
Ama çokta dost değil,
Hani hem sev hem çaktırma!!
Gibi….
Sonra bir gün de ki bana,
Beraber bir nescafe’ye ne dersin,biraz laflarız..
Sonra ben ne diyeceğimi,
Ne giyeceğimi,
İlk gördüğümde nasıl davranacağımı şaşırayım,
Sonra özlememiş gibi çaktırmadan tokalaşalım..
Gitgide koyulaşsın sohbet,
Eskilere gelsin,
Ben sana,
-Şu masayı hatırladın mı?
Diye sorayım..
Sen de beni hiç bekletmeden,
-Aaa evet unutur muyum hiç de..
Ben mutlu olayım..
Sonra dayanamayıp elimi tut,
Ben inanamayım,
Bir daha hiç ayrılmayalım diye fısılda kulağıma..
Bu kadar özletme bir daha kendini diyeyim ben sana..
Ve bu sefer karar verecek çok farklı şeylerimiz olsun…
