Bana sensizliği hatırlatır geceler,
Ensemde gidişinin soğuk nefesi.
Her ses, her renk seni heceler,
Ne şimdisi var ömrümün ne de öncesi.

Loş odamda bir sen varsın birde dolunay
Şu saat bozuk mu ki hep seni gösteriyor
Bu gece içmekteyim sana ve sensizliğe
Nereye baksa gözüm bir tek seni görüyor.
Her eşyada ellerin var her duvarda da yüzün,
Bu eziyet bu odada yüzyıllardır sürüyor.
Durmuyorum, içiyorum bir rakıdan bir senden,
Gerçekler ve hayaller birbirine karışır.
Bu sonsuz işkenceye katlanırmı bu beden.
Bir ömür bir geceye nasıl böyle sıkışır.

Ölüm kızıllığına dönerken dolunay,
Ben saniyeleri birbirine eklerim.
Karışır bu odada birbirine gün ve ay,
Ben sana kavuştuğum günü beklerim