Kırıldığında bitmez demekmiş
Sadece gönül babında sevgi
Kırık bir aynanın etrafındaki çatlak gibi
Daimi değildir kırgınlık
Okulun penceresinden aşağıya baktığımda
Yalnızlığın anlamı gelir aklıma ondan.
Kuşlar bile etrafındaki dostluklarla yetinir.
Çocukken bile anlaşılmazlığın üzerine
Bir bilim kurgu gibi yazarlardı, hep benim üzerime
Kapının önündeki ökse otunun gerçekliğini yok sayıp
Acemice bir şeyler yazıyorlardı o zaman bile
Dalgacı bir yüreğin her zaman kazanan olduğunu anladığımd
Kaybettiğim değerliklerin ardına ağladım sadece
Beni de benzettiklerinde kendilerine
Dalgacı bir yüreğin üzerinden ne desem onlar için yetecekti
Artık yalnız değildim
İki kişilik arasında gidip gelebiliyordum
Ama ben yinede çocuktum
Çocuktum ben çünkü
Anlamıyordum
