Gidiyorsun artık çok uzaklara
Kâlbimde kapanmaz,açtığın yara.
Sonu hicran imiş,seni sevmenin
Beni mahkûm ettin yalnızlıklara.
Gerçekler acıdır,herşey ortada
Nasıl dayanacak gönlüm firkata
Artık olamayız,biz bir arada
Beni mahkûm ettin yalnızlıklara.
Kader bize,kötü oyun oynadı
Dilek tutmuş idik,o da olmadı
Hayatın anlamı,sensiz kalmadı
Beni mahkûm ettin yalnızlıklara.
Seninle kavuşmak,bir hayâl oldu
Sevdamın çiçeği,açmadan soldu
Mutluluk seninle yürünen yoldu
Beni mahkûm ettin yalnızlıklara.
Erman Ulusoy
Kırklareli
