Yokluğun kadar hissediyorum varlığını
Beni hissettiğin kadar yoruluyorum seni sevmekten
soğukluğun söndürdükçe yürek yangınımı,
sözlerin şah çekmeden mat ettikçe beynimi,
Çırpındıkça batarken umursamazlığının denizinde
Sonunu görüyorum başlayamadığım sevdanın
Bir çiçeğin tabiata seslenemediği gibi,
haykırıyorum seni sevdiğimi Susarak...
Yaşardım aşkı çaresiz, severdim yâri bedelsiz
Yeter ki benim olsun, ölüme giderdim kefensiz...
Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını,
Kumbara sanıp,harçlığımı atardım.
Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım.
Yokluğunda dünyalar benim olsa
Kırlangıç karası saçlarının teline bedel
Satarım dünyanın anasını
Gözlerine düşmüş kiprik gibi zindanlarda
Kadere kırkbeş
Yatarım ömrümün yarısını
Türemeyim kalmayayım
Günahım kadar sevmedim
Sevemedim senden gayrısını.
Mavileri severimde, aşkıma bahar değil,
Sendeki bakışlar yakarda, yüreğime kor değil,
Düşlerimdesin ama, daimi bekçisi değil,
Karanlık yanıma kandilsinde, aydınlığıma güneş değil,
Gecem yıldızsında, ufkuma doğan dolunay değil,
Yanında mutluyumda, gözyaşlarım sana değil, Sana sevgim sonsuz ama, bu sevgim aşk değil...
Hayalimde olduğun her vakit
Ağlamak geliyor içimden
Tabi seni görüp de ulaşamamanın
İlleti var sanki bende
Canıma kıyıp kurtulmak istedim ama
Ecel engelledi o son kurşunu
Felaketim olurdu belki
Ağlar mıydın benim için
Tek kurşunu da kendine sıkıp
İnce bir yaşam çizgisinden
Hayata veda eder miydin benim için...
Sevgili binlerce insan arasından gönül gözüyle görüp ayrı bir kimlik verdiğimizdi
Her sözü büyü olan, dokunduğu herşeyi kutsallaştıran muhteşem insandı.
Göz yaşı bana serap gibi
Göz yaşlarım tükendi bitti
Göz pınarlarım kurudu sanki
Ağlamak istesem de ağlayamıyorum ki
