Aydınlıklardan karanlıklara çalarken gün
ve gece kaçırırken her saniyesinde bir parça ışık günden…
Ellerini bulamamaktan korktu ellerim en çok,
ve gözlerindeki yıldızlara bakamadan
bitirmekten geceyi gözlerim..
Bir senin gölgeni aradım gölgemin yanında
sokak lambalarının vurduğu loş kaldırımlarda.
En çok sensizlikten içime dolan hiçlik ağlattı beni,
ve en büyük yakarışlar koptu yüreğimden
arayışlarda seni.
Bir seni hatta hep seni, bilmeni diledi,
yalvarışlarda açılan ellerim
yüce Hak’tan seni.
