Tan Taşçı - Hiç
sen yoksun kendime koca bir hiçim
Uzunca karanlık karmaşık bir biçim
Dumansız yanıyor içim son deminde
Oysa ki şifamdın değsen ellerinle
Bırakmaz yalnızlık vefalı yalnızlık
Kaç sene misafir evimde ıssızlık
Bir gören olsada seni sorsa hemen
Ama utanma sıkılma sevdin sen git ona
Kararlıyım ağlamak yok
Unuttum bil meramım yok
Sensiz dünüm yarınım yok
Şimdi say desen ederin yok
Yıllarca yandın içimde sarıldım sönmez ateşsin
Elinde tutamam artık bıraktım onlar da sevinsin
Uykusuz kaç gece zulmettim kendime
Ağladım boş yere çünkü sen koca bir hiçsin
