Bu karanlık bitse artık,bir ay doğsa bir deli rüzgar çıksa alıp götürse hayallerimi.Kaldım tek başına,dört duvar arasında yardım eden yokki bana.Tuzak bi yaşam,derbeder bir ortam,yaşamak bile sorun oldu.Çektim nefesimi çekildim köşeme,gözlerim dalmaz oldu,hayal kurmaz oldum.Karanlık geceler,acılı günler,zehir gibi kana dokunan bi yara.Parmaklık lanet yer sanki cehennem adeta.Girdin mi çıkması zor olur,günler,aylar,yıllar saya saya geçip gitmez.Eskide kaldı hayalleri,geride kaldı iki öksüz yetim.İçki,para,kumar,araba gözünü kör etti.Gördü ama görmemezlikten geldi.Sonuç nedir düşünemedi,beyaz derler onun adına.Toz pembe bi yaşam.Kolay kazanılan siyah,kirli para ne varki çalışıp helal kazanmak.Bu çok zor geldi ona.Para gözünü kör etmiş adeta.Çok çalışıp çabalasana,sende kazansana.Her gece nefes nefese kalmaktansa,aç yatar,temiz yaşar,hayal kurup devam ederim yoluma...
Ne oldu sana be usta parmaklık olmuş mekanın sonunda,çocuklarını sorma biri tiner çekip senin yolunda koşmakta.Biri okumakta doktor olup hayal kurmakta.Söylemiştim sana yapma bulaşma,takmadın ki ne fayda.Açtım kendime yeni bi sayfa bundan sonra sen yoksun yanımda.Geçte olsa anladım bunu artık sok bunu artık sende kafana.Eski dönmez gelmez bir daha.O bir oyundu yaz bunu masalara...

Hayat bu,
İnsanın ciğerini söküp alır..
Söylemiştim sana,uzak dur,bulaşma...
Beyaz denen şey,insanı siler adeta,
Ne oldu sana,ne oldu sana be usta...
Yapma demiştim sana,çocuklarını sorma,
Biri tiner çekip senin yolunda koşmakta...
Biri okumakta,doktor olup hayal kurmakta...
Söylemiştim sana ,yapma,bulaşma...
Takmadınki ne fayda,
Ne Fayda bu usta