Organik kimyacı Wurtz 1855 yılında HO-CH2-CH2-OH formülüne sahip bu bileşiği bulduğunda şekerli tadından dolayı ona “glikol” adını vermiştir. Ancak siz keyfinize göre “etilen glikol”,“1,2 etandiol” ya da yalnızca “etandiol” diye de hitap edebilirsiniz.

Etilen glikol su, alkol ve asetonla karışıp kaynaşan ancak eterde hemen hemen hiç çözünmeyen, renksiz, viskoz ve tatlı bir alkoldür. Donma noktası -13ºC, kaynama noktası ise 198ºC’dir. Donma noktasının düşük, kaynama noktasının ise bu kadar yüksek olması çok işe yarar aslında. Suyla karıştırıldığında donma noktası daha da düşer ve radyatörlerde antifriz olarak kullanılır. Uçaklarda da yüzeyde buzun tutunmasını ve buzlanmayı engellemek amacıyla kullanılır. Bu kullanım alanlarının dışında etilen glikolden deterjan, parlatıcı, sentetik mum, reçine vs. üretiminde yararlanılır.

Benim asıl ilgimi çeken ve bahsetmek istediğim konu ise ülkemizde pek görülmeyen bir durum olsa da etilen glikol zehirlenmesidir. Etilen glikol işe yarar tatlı bir sıvı olmasının yanı sıra içildiğinde öldürücü olabilir. Bu özelliği nedeniyle cinayet amaçlı da kullanılmıştır. (geçtiğimiz aylarda Amerika’da bir kadın eşini öldürmek için etilen glikol kullanmıştır.) Etilen glikol zehirlenmesi etanol zehirlenmesine benzer fakat nefeste alkol yoktur ( içeni trafik polisine yakalatmaz). Hani kimse canı isteyip içmez ama meraklı çocuklardan da uzak tutmak gerekir. Zehirlenme belirtileri bulantı, kusma, solunum zorluğu ve komadır. Zehirlenme daha ciddi sonuçlara da yol açabilir (yukarıda yazdığı gibi). İçildiğinde; hasta kusturulur, mide yıkanır, solunum takviye edilir, elektrolit denge düzenlenir; etanol verilir ve hemodiyaliz uygulanır.