Yeni bir gelisme de 1914 yilinda Danimarkali fizikci Niels Bohr tarafindan yapildi. Bohr, Rutherford'un modelini birazcik daha gelistirdi. O zamanlarda, isitilan bir bilesik cevresine isin yaydiginda, bu isigin enerjisinin hep belli bir sayinin katlari oldugu biliniyordu. Ama kimse o zamana kadar bu olayi aciklayamamisti. Bohr, elektronlarin atom cevresinde sabit bir enerjiye sahip olan orbitallerde dondugunu ve elektronlarin bu orbitaller arasindaki hareketi sirasinda sabit bir enerji alip-verdigini soyleyerek bu olayi da aciklamayi basarmistir.