Kaldırdım saatimden tüm sabahları. Güneş doğmuyor artık bana ve eşlik ediyor gecelerime bir kaç paket sigara! Yağmalıyor ruhumu soğuk sessizlik. Gece yarısını 14 geçiyor her bir çığlıkta. Hep bir umarsız bakış sarkıyor penceremden. ``Ne oluyor?`` yok artık, ``ne olacak?``ların gürültüsünden... Kelimeler türüyor ve her geçen gün ölüyor, ağlarını örüyor ve sönüyor, yıllarını gömüyor ve kalıyor!! İnadına yine yalnızlık vuruyor her saat başı...

Çalkalanıyor kalabalıkların içindeki yekta gülümseme. Yanıyor şaka yollu, zaman öldürüyor kendince. Iskalıyor çığlıklar 12`yi... Sabaha karşı vuruyor, ``dank`` ediyor kafaya alkollü sevişme edaları. Tükendi bak bir kaç ömür daha, bir kaç film daha çevrildi izlemeye doyamayacağım. Çerçevesiz bir portre oldu ömrüm sonunda. Hep aynı... Yine yalnızlık...!