O olmadigi zamanlar, kalabalik icinde bile onsuz olmaktan gelen derin yalnizligi duymuyorsan; onun karsisinda bütün duygularin felce ugramiyorsa; elini tuttugunda icin titremiyorsa; yüzüne baktigin zaman basin dönmüyorsa;
“SEVMIYORSUN” demektir
Sokakta her yüzde ondan bir seyler aramiyorsan; güzel bir manzara onu hatirlatmiyorsa; uykudan uyandiginda yasamakta oldugundan önce onu hatirlamiyorsan; omuzlarina dökülmüs saclari ask sacan gözleri aklina gelmiyorsa; durup durup avuclarinin sicakligini özlemiyorsan;
“SEVMIYORSUN” demektir
Dünyada yasayan öteki insanlarin senin icin hala bir degeri varsa; ona karsi tutumunu toplumun köhne ve manasiz kurallarina göre ayarliyorsan; ve acik acik sanki var oldugunu haykirircasina sevdigini söylemiyorsan;
“SEVMIYORSUN” demektir
Yok o senin icin her seyden degerli ise; gözünü yumdugun an onu görebiliyorsan; o bütün sarkilarda ,resimlerde, siirlerde ise; ona muhtac oldugunu söylemekten utanmiyorsan; senin icten ve büyük sevgine karsilik vermiyeceginden korkmuyorsan; onun icin herseyi ama herseyi yapacak gücü kendinde buluyorsan; her hali ile ayri ayri sana güzel geliyorsa; karsisinda kendini bir cocuk gibi hissediyorsan; onun icin bildigin, bilmedigin bütün düsmanliklara karsi koyabileceksen; o her gecen dakikasende biraz daha büyüyorsa ve kendine onu kendinden bile cok sevdigini bütün inanmisliginla itiraf edebiliyorsan; bir gün o seni hic sevmadigini söylerse bile, senin sevginde azalma olmayacak ve ölünceye kadar onu sevgilerin en ölümsüzlügüyle sevebileceksen
gercekten
“SEVIYORSUN” demektir
