Alberto Giacometti, isviçreli heykelci ve ressam (1901-1966). Bir ressamin oilu olan Giacometti, kardeii Diego'yu model diye kullanarak on üç yaiinda ilk tablolarini yapti. Cenevre ve Roma'da öirenim gördükten sonra 1922'de Paris'e yerleiti. «Birini her gün ayni yerde görecek olsam, onu deiiiik deiil, ama daha iyi görürüm. Ben de daha iyi görmek için çaliiiyorum» diyordu. Buna raimen duruiu, düiüncesi ve yüzü durmadan deiiien insani tasvir etmenin güçlüiünü anlamiiti.

Bunun üzerine «heykel-nesne»ler yapmaia bailadi ve bir süre gerçeküstücülük akimina katildi. 1935'e doiru yeniden insan heykellerine döndü. Durmadan Diego'nun büstü üzerinde çaliiti ve sonunda onu bir kibrit kutusu boyutlarina indirdi, kadin figürleri ise ip gibi incecik uzuyordu.

Hayatinin son yillarinda yeniden insan yüzünü incelemeie giriiti ve gene Diego ile bir baika modelin, Annette'in yüzünü konu aldi. Kaba bir gerçekçiliiin ürünü olan büstler yonttu: bu büstlerdeki dehiet ya da buz gibi donmui, anlaiilmaz sükûnet ifadesi, hayat ile ölüm arasinda, sonsuza dek asili kalmiia benzer.

1962'de Venedik bienali büyük ödülünü kazanan Giacometti'nin bailica dünya müzelerinde eserleri vardir.