Termodinamiği kullanarak yaptığımız tüm o entalpi, entropi, serbest enerji hesapları bize ilgilendiğimiz tepkimenin o koşullarda olup olmayacağını veya ne derecede gerçekleşeceğini anlatır; dahası koşullarla (sıcaklık, basınç gibi) ne şekilde oynarsak tepkimeyi istediğimiz yöne çekebiliriz, onu da söyler bize..Ama afacanın biri çıkıp da peki bu ürünleri biz ne kadar sürede elde ederiz diye sorarsa apışıp kalır, çünkü -diyelim- % 93 oranında gerçekleşecek olan tepkimenin on dakikada mı yoksa bir milyon yılda mı dengeye ulaşacağı konusunda hiçbir fikri yoktur.. İşte bu noktada işin içine kimyasal kinetik dediğimiz aygıt girer.

Kısacası, tepkimenin ne ölçüde olacağıyla kimyasal termodinamik ilgilenirken, ne hızda olacağıyla kinetik ilgilenir. Aslında bir tepkimenin kinetiği de en az termodinamiği kadar önemlidir. Mesela klasik hava yastığı örneğimizi ele alırsak, yastığı dolduracak gaz -ki burada azottur bu gaz- araba kaza yapar yapmaz açığa çıkmalı ve yastığı şişirmelidir, yani sodyum azid'in bu bozunma tepkimesi acayip hızlı olmalıdır. Sanayideki üretimlerde ise genellikle bu iki özellik kullanılarak bir en uygun -optimum- koşul bulunur. Mesela azot ve hidrojenden amonyak üreteceksiniz; tepkime ekzotermik bir tepkime, basınç artışı da tekimenin daha çok sağa kaymasını sağlıyor, ama aynı zamanda tepkimenin hızı oda sıcaklığında çok düşük. Napıyoruz, sıcaklığı arttırarak hızı arttırmak istiyoruz, bu sefer de negatif entalpi değişiminden dolayı denge sabiti azalıyor bu sıcaklık artışıyla..sonuç, ne birini ne de ötekini gücendirmeden, ikisinden biraz fedakarlıkta bulunarak bir sıcaklık buluyoruz. Tabi burada basınç ne kadar yüksek olursa o kadar iyi ama bu sefer de mali yönden külfetli hale geliyor..Yani azizim anlayacağın zor işler bunlar, hiç kasmamak lazım...