Almanya'nın Kiel kentinde doğdu. 1847'de Münih Üniversitesi'nde başladığı eğitimine Berlin Üniversitesi'nde devam etti. Burada ünlü Alman fizikçileri H. Helmholtz ve G. Kirchhoff'dan dersler alan Planck, doktorasını 1879'da Münih Üniversitesi'nde tamamladı. 1880-1885 arasında burada dersler verdikten sonra 1885'de Kiel Üniversitesi'nde doçent oldu. 1889'da Berlin Üniversitesi'ne giderek 1892 yılında teorik fizik profesörlüğüne atandı. Uzun yıllar Berlin'de yaşadı. 1900 yılında siyah cisim ışımasını açıklayarak kuantum teorisinin kurucusu oldu. Planck sabiti adıyla anılan ħ doğanın temel sabitlerinden birisidir. Planck 1912'de Prusya Bilimler Akademisi'nin matematik ve fizik bölümlerinin başına getirildi. 1918'de Nobel Fizik Ödülü'nün kazandı. 1926'da Royal Society'nin yabancı üyeliğine seçildi. 1930'da Berlin'deki Kaiser Wilhelm Enstitüsü'nün (bugünkü adıyla Max Planck Enstitüsü) başkanlığına getirildi. Albert Einstein'ı 1916'da Berlin'e getiren Planck olmuştur. 1933'de Naziler Alman Üniversitelerindeki bilim adamlarının görevlerine son vermeye başlayınca Hitler ile görüşmesi bir sonuç vermedi. 1937'de tüm görevlerinden ayrıldı. Savaşın son yıllarında subay olan oğlunun Hitler'e suikast girişimine katılması nedeniyle kurşuna dizildiğini gördü. Hava bombardımanları sırasıyla evi yanıp yıkılınca tüm kitapları ve notları yokoldu. Yaşlı ve yorgun Planck savaş sonrası Göttingen'e yerleşti ve kalan ömrünü burada tamamladı.

Not: Bu yaşam öyküsü Tekin Dereli ve Abdullah Verçin'in yazmış olduğu Kuantum Mekaniği 1 kitabından alınmıştır. METU PRESS, 2000