Ya aşk, ne hale çevirdin beni?
Her haltı senin yüzünden yedim.
Yalnızlık mı arasın, ayrılık mı?
Bir gün mutluluktan uçarım,
Bir gün durmadan ağlarım.
Ulan aşk! Ne hale getirdin beni?

Ya aşk, ne hale çevirdin beni?
Ben ki, bir zamanların taşfırın erkeği.
Ben ki, dediği dedik, inatçı keçi.
Şimdi am bir kılıbık oldum çıktım.
Lan ben nasıl şiir yazarım?
Ulan aşk! Ne hale getirdin beni?

Ya aşk, ne hale çevirdin beni?
Ben eskiden ağlamak ne bilmezdim.
O haltı da senin yüzünden yedik.
Gözümden yalnızca kahkaha gözyaşları gelirdi,
Durduk yere...
Şimdiyse hüngür hüngür ağlıyorum.
Ulan aşk! Ne hale getirdin beni?

Ya aşk, ne hale çevirdin beni?
Eskiden kızlara tahammülüm yoktu.
Gördüğüm yerde öldüresim gelirdi onları!
Hemen yapışırdım saçlarına,
Uzatırdım, geldiği kadar.
Lan ben bir kızı nasıl severim?
Ulan aşk! Ne hale getirdin beni?

Ya aşk, ne hale çevirdin beni?
Ben romantizmi hiç bilmezdim.
OLdum olası gıcığımdır romantik insanlara.
Ama sen beni de onlardan yaptın.
Kendime gıcık oluyorum lan senin yüzünden!
Lan ben bir kıza nasıl ''seni seviyorum'' derim,
Nasıl hediye alırım,
Nasıl şiir yazarım?
Ve ben bir kız için nasıl ağlarım?
Ulan aşk! Ne hale getirdin beni?
Durduk yere maymun ettin beni.


Ünal Akarpınar