Bavulunu almadın giderken,
Kedi kırmızı kazağında uyuyor hala.
Bilmiyor gittiğini,
Bırak bilmesin...
Eşyalarını ben evde yokken al,
Sana dayanıksızlığımı biliyorsun.
En çok mavini özledim,
Derin denizlerden vazgeçişimsin.
Gel git'lerine alıştım,
Öyle bir yerimden vurdun'ki beni,
Muhtaçlığım ellerini tuttu.
En çok'ta yağmur yağınca özlüyorum seni.
Bavulunu her kapattığımda, soruyorum,
İçine koymadığım bir şey var'mı? diye,
Cevabını vermeden gittin.
Eşyalarını ben evde yokken al,
Sana dayanıksızlığımı biliyorsun.
Kediyi uyandırma,
Birlikte kırmızı düşler görürüz belki...
Son bir kez aynaya bak,
Maviye boya,
Ve silmeden git........
Nisan.2007
Hülya Koçulu
