ALLAH’ın gazabına müstahak olmuş şeytan insan suretine girip yer yüzünde gezinmeye başlar... bu sırada günahkâr bir adama rastlar. Günahkâr Adam, yavaşça  yanına sokulup kendisi ile tatlı tatlı muhabbet edenin şeytan olduğunu anlayamaz.
Sonra aralarındaki samimiyet artar ve beraberce gezinmeye başlarlar. Gece yarısına kadar devam eden bu arkadaşlıkta yapılanların  hepsi, ALLAH’ın yasakladığı şeylerdir. Saat gece yarısını biraz geçerken, iki arkadaş ayakta duramayacak  kadar sarhoş bir vaziyette sokak ortasında yürümeye çalışırken, birden şeytan doğrulur ve hızlı adımlarla arkadaşından uzaklaşmaya başlar. Olan-lardan bir şey anlamayan günahkâr adam, arkasından bağırarak neden kendisini terk ettiğini sorar, şeytan da ona “Ben ALLAH’ın rahmetinin uzak olduğu şeytanım ve buna sebep de Adem’e secde etme konusundaki itaatsizliğimdir. Ben, bir itaatsizlikle rahmetten men edildim. Sen, bir günde beş defa ezan okundu namaz kılmadın ve ALLAH’ın istemediği bir çok şeyi yaptın. Ben senin şerrinden korktum; onun için kaçıyorum” der ve uzaklaşır.
Sarhoş adam bu sözler karşısında şeytanın arkasından bakakalır...