Muhabbet, aşk ve şevk kelimelerini çokça kullanırız dilimizde. Muhabbet: Sevgi, Aşk: Habib, Maşuk, Mahbub: Sevgili, Mühibb: Âşık, demektir.1
Aşk: Müfrit, muhabbet, aşırı sevgi.2
Aşk: Sevgi. Arapça aslı ışk: Şiddetli ve aşırı sevgi. Aynı kökten gelen aşeka, sarmaşık anlamına gelir.
Sarmaşık sarıldığı yeri nasıl kaplarsa, aşk da girdiği kalbi, hatta insanın vücudunu öylece sarar. Kuşattığı ağacın suyunu emer, onu soldurur, zayıflatır ve bazan da kurutur. Aşk, sevenin sevdiğinden başkasıyla alakasını kesip, onu sarartıp soldurduğu için bu duyguya aşk denilmiştir.3
Aşk: Allah sevgisi, Allah ’ı şiddetli sevmek.4
Şevk: Özlemek, iştiyak hali. Cemâli ve likâyı özlemekten doğan his ve heyecan.5
Şevk: Özlemek, hasret demektir. Aşk, ağaç; şevk bu ağacın meyvesidir. Kalbi istilâ ederek yakan bir ateş.6
İyi olana kendiliğinden meydana gelen meyle sevgi, bu meylin kuvvetli olmasına da aşk denir.7
Mevlana Celâleddin (k.s): “Aşk nedir?” diyene, “Benim gibi olursan anlarsın.” demiştir.
Hüseyin b. Mansur Hallâc (k.s): “Aşk: Sana ait vasıflardan arınıp, dostun vasıflarıyla yaşamaktır.” demiştir.
Ebû’l-Hüseyn en-Nûri (k.s) (v: 295): “Perdeleri yırtmak, sırları keşfetmektir.”8 der.
Şevk: Sevgiliyi seyr ve temaşa ile sûkun bulma.
“Kim Allah ’ın didarını (cemâlini) ümit ederse, şüphesiz ki Allah ’ın va’di yakındır.”9
Yahya b. Muaz (k.s), “Şevkin alâmeti, çocuğun sütten kesildiği gibi şehvet ve nefsaniyetten kesilmektir.” der. Peygamber Efendimiz (s.a.v): “Sana kavuşma şevki ihsan etmeni niyaz ediyorum.”10buyurmuştur.
“Kim Allah ’a müştak (âşık) olursa, herşey ona iştiyak duyar.” denilmiştir.
Allah (c.c)’a vuslat arzusunda olan “Ali (r.a), Ammar (r.a) ve Selman (r.a)’ı, cennet özlemiştir.” buyurur, Peygamberimiz(s.a.v).11 Hadis-i Şerif’te: “Bir kimse, Allah (c.c)’a kavuşmayı arzu ederse, Allah da ona kavuşmayı arzu eder. Bir kimse, Allah ’a kavuşma arzusunda olmazsa, Allah da ona kavuşma arzusunda olmaz.”12 buyrulur.
