BAHAR O‘NUNLA GELDİ
Kuantum Teorisi, varlıkların kendileri hakkındaki bilgiyi unutmalarının/kaybetmelerinin mümkün olmadığını söylüyor. “Bilgi kaybolmaz” diyor.
Bir tohumun veya ileride bir ağacı şekillendirecek bir çekirdeğin, ne olacağına dair bilgiyi unutması/kaybetmesi mümkün değildir.
Yani toprağa bir kayısı çekirdeği gömdüğümüzde ileride bir kayısı ağacı beklememiz çok olağan. Aksi ise, mesela bir elma ağacı beklememiz çok abestir.
Buğdayların arasına karışmış olan yulaf, yıllarca buğday ambarında kalmış olsa da, yulaf olarak yeşerecektir. Aynı ambarda kalmış olan küçük bir taş, tarlaya serpilse, gübrelenip sulansa da orada taş olarak kalacak, asla yeşermeyecektir.
İşte insan da bir çekirdek olarak toprağa düşmüş, hem asıl olan çekirdeği hem de meyve gibi bir lezzeti kendinde birleştirmiştir. Kendi çekirdeğinden, kendi tadına yakın lezzetli meyveler çıkartmıştır. Sonra o meyveler toprağa düşmüş, ağaçlar olmuş ve başka meyveler çıkartmı ştır. Bu, insan neslinin bir modelidir.
Bu neslin çok sağlıklı, çok lezzetli ve çok mübarek bir damarı vardır ki, Efendimiz s.a.v.‘i yani en lezzetli, en olgun meyveyi, içinde, ruhunun gizli yerlerinde taşıyagelmiştir . Hz. Adem‘de var olan Muhammed, tüm atalarında da vardı.
Alemleri şereflendiren Efendimiz s.a.v. ağaçların çiçek açtığı bir mevsimde, nebiliğin son evladı ve rasullük soy kütüğünün sonuncusu ve bu kutlu neslin en mübarek meyvesi olarak Rebiyülevvel‘in on ikisinde çiçeklendi. Bugün için doğum zamanı anlamına gelen “mevlid” denildi.
O‘nun doğumu, peşinden iyiliği, doğruluğu ve güzelliği aynı değerlendiren, aynı gören bir telakkiyi getirdi. Bir doğumun ardından kıyamete dek sürecek bir yol açıldı, dosdoğru bir yol...
Salât ve selamların en güzeli O‘na
