“Ömrü boyunca tevhidden (Allah‘ın birliğinden ve Peygamberi‘nin hak oluşundan) başka hiçbir ameli bulunmayan bir adam, kendisine ölüm gelip çatınca ailesine, “Öldüğüm zaman beni ateşte yakın; öyle ki, sadece küllerim kalsın. Sonra rüzgârlı bir günde küllerimi denize bırakın“ diye vasiyette bulundu. Ailesi onu, vasiyeti üzerine dediği gibi yaktılar ve küllerini de denize bıraktılar.
Melekler (onun vücudunun her zerresini toplayıp bir araya getirdikten sonra) Allah‘ın huzuruna getirirler. Yüce Allah, “Seni böyle yapmaya götüren şey nedir?“ diye sordu. Adam, “Ey rabbim, senin korkundan dolayı böyle yaptım“ diye cevap verdi. Hayatı boyunca tevhidden başka hiçbir ameli bulunmayan bu adam, sadece Allah‘a (c.c) olan o korkusundan dolayı affedildi.“
Hadis-i Şerif
